Rysunki kursantów, które powstały w naszej szkole rysunku. Wybrałam dla Ciebie najciekawsze pod względem techniki i tematyki. Gdy dopadnie Cię kryzys twórczy, śmiało sięgnij po inspiracje. Na pewno stworzysz własne, niepowtarzalne dzieło.
Potrzebujesz pokierowania podczas procesu twórczego? Sprawdź, jak szybko i efektownie tworzyć łatwe rysunki! Oto 10 darmowych lekcji rysunku, podczas których przebrniemy przez najróżniejsze tematy: od martwej natury, poprzez ludzi, aż do faktur materiałowych, by dojść do architektury:
https://domin.pl/latwe-rysunki-10-lekcji-dla-poczatkujacych/
Kliknij w interesujące Cię rysunki
Darmowy tutorial rysunkowy wideo!
Klip, z którego jako początkujący w kursie rysunku, nauczysz się istotnych podstaw do dalszego tworzenia. Bez tej wiedzy ani rusz. Zatem ołówek w dłoń i zaczynamy rysunkowy kwadrans!
Jak stworzyć rysunki podstawowych figur geometrycznych?
- KWADRAT – najprostsza z figur, ale też najbardziej przydatna. Będziesz na niej opierał wiele rysunków. Aby uzyskać prostopadłe krawędzie, rysuj je w odniesieniu do boków kartki. Odmierz także za pomocą ołówka równe długości boków.
- TRÓJKĄT RÓWNORAMIENNY – po narysowaniu poziomego odcinka wyprowadź dowolną wysokość od jego połowy. Połącz jej koniec z krańcowymi punktami linii.
- OKRĄG – tu potrzebować będziemy więcej kroków. Zacznij od kwadratu (widzisz!) . Wyznacz przekątne i połącz połowy jego boków. Następnie podziel pionami poziome krawędzie w 1/4 długości. Teraz zabawa w połącz kropki: łączymy punkty od ćwiartek na poziomych liniach (A) z połowami pionowych brzegów (B). Tworzy nam się siatka 8 punktów: przecięć przekątnych z odcinkami AB oraz połówek boków
- OŚMIOKĄT – Stworzymy go na bazie okręgu wpisanego w kwadrat (możesz wykorzystać ten narysowany wcześniej). Dorysowujemy do niego drugi, przekręcony o 45° i styczny do okręgu. Teraz wystarczy tylko, że połączysz punkty przecięcia kwadratów, aby uwypuklić właściwe brzegi.
Architektura neogotycka - sekcja rysunki architektury
Monumentalizm architektury gotyckiej, która rozwijała się w Europie od XII do początku XVI, zachwyca po dziś dzień. Wystarczy, że spojrzysz na katedry francuskie, ich sklepienia, zewnętrzną szatę detali architektonicznych, a zaczniesz się zastanawiać czy tak skomplikowana budowla może być dziełem człowieka?
Te wszystkie rozwiązania konstrukcyjne; system przyporowy z łukami, wieżami sił, skarpami i służkami, które utrzymują smukłe ściany i strzeliste okna, gnieźnieński czy krakowski system przypór, różne rodzaje przekryć naw bocznych i zakończeń zachodnich! Widok zapierający dech w piersiach nawet jeśli patrzysz na zdjęcia.
Dla uporządkowania informacji i lepszej wizualizacji elementów gotyckich Wojciech Domińczak, założyciel Szkoły Rysunku DOMIN, który kocha historię sztuki przygotował dla Ciebie artykuły wzbogacone materiałem z własnych podróży:
Neogotyk - troszkę faktów
Fascynacja architekturą gotyku miała miejsce już wcześniej. Powrócono do tego stylu w historyzmie (XIX w.), tworząc neogotyckie budowle. W Polsce wykorzystywano narodowe odmiany neogotyku dla podkreślenia tożsamości narodowej. Były to:
- neogotyk wiślano-bałtycki;
- neogotyk nadwiślański
Na obrazku widzisz przykład sakralnej budowli neogotyckiej. Nauczysz się rysować takie oraz z innych okresów historii sztuki podczas kursu na architekturę.
Zobacz artykuł, który odmienił myślenie tysięcy początkujących rysowników:
https://olado.eu/pl_pl/nauka-rysunku-21-porad-od-najlepszych-nauczycieli/?v=9b7d173b068d
Jak sprawić by rysunki ołówkiem były ciekawe?
Najbardziej uderza kontrast pomiędzy sposobem rysowania architektury, zieleni i nieba. Spójrz proszę, jak wspaniale artysta w tym rysunku ołówkiem odróżnił:
- puszyste, lekkie i ulotne chmury;
- sztywne, uporządkowane, ale jednak falujące drzewa;
- gładką, statyczną powłokę budynku.
Cienkopis i flamaster - sekcja mocne techniki rysunkowe
Rysowanie cienkopisem, gdy uczestniczyłam w kursie artystycznym było dla mnie jednocześnie pociągające i przerażające. Bo jak inaczej myśleć o technice przynoszącej tak wspaniałe efekty i jednocześnie będącej nieodwracalną? Wymaga ona wprawy, ale nic nie przyjdzie samo, bez prób i błędów.
Jesteś w stanie nauczyć się tworzyć rysunki od podstaw zarówno cienkopisem, jak i flamastrem. Gdy rozpoczynasz pracę, zrób sobie podrys, delikatnie dociskając cienkopis do papieru. Dzięki lekkiej kresce będziesz miał możliwość poprawy, tego co narysowałeś, mimo że to technika trwała. W kolejnym etapie, kiedy już rozplanujesz na kartce wielkość elementów, zarysuj je śmielej.
A może wypróbujesz kurs rysunku za darmo?
Mamy dla Ciebie bezpłatny kurs rysunku DOMIN Demo! To aż 3 godziny lekcji, na których zobaczysz na czym polega sekret naszego programu nauczania.
Wystarczy, że klikniesz przycisk poniżej, zapisując się do newslettera, a otrzymasz hasło do kursu artystycznego.
Odkryj możliwości cieniowania cienkopisem
Rysunki, w których wykonujemy światłocień cienkopisem i flamastrem odznaczają się innymi przejściami tonalnymi niż rysunki ołówkiem. Co ciekawe, możesz uzyskać wrażenie jaśniejszej i ciemniejszej szarości, stosując różne zagęszczenie szrafu. Cienkopis daje zatem możliwość uzyskania ostrzejszej różnicy w walorze, gdyż możesz posłużyć się czystą czernią.
Ecolina - sekcja rysunki techniką malarską
Architektura drewniana sprawdza się świetnie podczas wakacyjnego kursu rysunku jako temat pracy. Tworzenie w plenerze, kiedy jest cieplutko na dworze, a Ty wraz z grupą siedzisz pod szeleszczącą koroną drzewa brzmi jak pomysł na przyjemnie spędzone popołudnie.
Ciekawy kształt świątyni, z wieżą dominującą nad główną bryłą budynku i cebulastymi zwieńczeniami, pozwoli Ci stworzyć intrygujący kadr. Nawet, jeśli nauka rysunku to dla Ciebie nowe doświadczenie. Zieleń, która otacza cerkiew w przypadku tego rysunku ecoliną służy za ramę całej kompozycji, okalając i domykając obraz. Znajduje się ona na pierwszym planie i niczym winieta kieruje Twój wzrok, skupiając go na obiekcie sakralnym.
Podstawy akwareli - darmowy kurs malarstwa!
- jakie materiały wybrać
- jak posługiwać się akwarelą
- co zrobić, żeby pędzel Cię słuchał?
Ecolina - jak wpływa na rysunki?
Ecolina to rodzaj farby/tuszu wodnego. Możesz wybierać spośród wielu intensywnych kolorów. Pierwszy raz spotkałam się z tą techniką podczas kursu rysunku w ferie, który odbywał się w pobliżu mojej małej miejscowości w MDKu. Pamiętam tę zimę! Śnieg i mróz tworzyły magiczną, baśniową atmosferę niczym z “Królowej Śniegu”. Aż przyjemnie było tworzyć.
Wspomniany kurs artystyczny skierowany był do różnych grup wiekowych. W pewnym momencie razem z dwójką znajomych dołączyłyśmy do młodszego grona, które wydawało się robić coś ciekawszego, niż nasze rysowanie martwej natury przy sztalugach. Dzieciaki pochłonięte były odtwarzaniem instrumentów przy użyciu ecoliny, w połączeniu z farbami, tuszem i pastelami. Ze względu na to, że ecolina jest łatwa w użyciu i możesz za jej pomocą uzyskać imponujące efekty przy niewielkim nakładzie pracy, młodzież miała nie lada frajdę, tworząc rysunki dla dzieci.
Cechy ecoliny, które musisz znać!
Farbka bezpośrednio ze słoiczka ma intensywną barwę. Tak jak na kursie malarstwa możesz ją rozwodnić i dopasować odcień do przyświecającego Ci zamysłu.
Osobiście mnie ta cecha urzekła. Delikatność ecoliny nieporównywalna z żadną inną techniką, z którą dotychczas miałam styczność, sprawiła, że polubiłyśmy się już przy pierwszym zetknięciu. Jest nawet bardziej prześwitująca niż akwarela, o której zapewne słyszałeś podczas naszych kursów na ASP, jako o technice niekryjącej.
We wnętrzu ślicznych szklanych słoiczków kryją się płyny o żywych barwach, niczym jadalne farbki Pana Kleksa. Szkoda, że również za pomocą ecoliny nie można namalować słynnego omletu z wiśniami czekoladzie. Czy Ty też w dzieciństwie czułeś jego smak?
Dzięki ekranizacji (w której rodzaj potrawy różni się od tego z książki) pozostał mi w pamięci apetyczny wygląd deseru. Pan Kleks to chyba najlepszy malarz realistyczny, który zapisał się w dziejach historii sztuki 😉
Mocny kolor i możliwość rozwodnienia tuszu pozwoli Ci przy każdej pracy wykorzystać jego minimalną ilość. Dlatego nawet jeśli zapiszesz się na cztery tygodnie wakacyjnego kursu rysunku, aby zrealizować program z dwóch trymestrów [NAJKORZYSTNIEJ!], ecoliny do tworzenia obrazów Ci nie zabraknie.
Tę cechę możesz potraktować zarówno jako wadę i zaletę. Nawet po zaschnięciu ecolina pod wpływem wody ulega aktywacji i ponownie daje się mieszać z innym kolorem. Niestety istnieje też ryzyko, że malując podczas kolejnej lekcji rysunku, naruszysz wcześniej stworzony obraz. Choć przypadkiem może to przynieść niespodziewany, satysfakcjonujący efekt, na który nie wpadłbyś intencjonalnie. Wszystko ma swoje plusy dodatnie i ujemne 😉
Jak narysować drzewo ołówkiem - sekcja rysunki ołówkiem
Rozpoczynając naukę rysunku, pierwszą techniką, z którą się zetknęłam był ołówek. Ołowiu używali już w starożytności Egipcjanie, Rzymianie i Grecy jako narzędzia do pisania. Od niego, jak zapewne słyszałeś, pochodzi nazwa przyboru. Aż do XVI wieku europejscy artyści posługiwali się prętami z ołowiu, cynku lub srebra, kiedy to w 1564 r. w Anglii odkryto czysty grafit i zastąpiono nim ołów.
Czy wiesz, że początkowo ślady rysunku wycierano chlebem? Dopiero w 1770 r. Joseph Priestley odkrył, że pod wpływem kauczuku grafit schodzi bez uszkadzania papieru.
NOWOŚĆ! Kurs rysunku + materiały z TEORIĄ
* najniższa cena kursów
* dostajesz dożywotni dostęp do wideo, materiałów rysunkowych i konsultacjiz mentorem
* sam wybierasz, jaki temat chcesz zrealizować
Kurs rysunku online "Jak narysować psa?"
--> Sprawdzi się zarówno dla początkujących, zaawansowanych jak i dla Twojego dziecka!
--> Dostosowujesz poziom do swoich potrzeb.
--> Kurs rysunku zawiera też wiedzę z zakresu historii sztuki i anatomii
Zalety i wady tworzenia rysunków ołówkiem
Rysunek od podstaw i ołówek stanowią świetne połączenie. Ta technika ma wiele zalet, które wykorzystasz niezależnie od swojego poziomu zaawansowania. A co jeśli Ci powiem, że nawet ołówkiem można malować?
Czy to gumką chlebową, czy gumką w ołówku, czy nawet tradycyjną (która pośród ludzi chociażby z kursu na architekturę nie jest często używana) pozbędziesz się naszkicowanego wcześniej kształtu. Oczywiście nie zawsze jest to możliwe w stu procentach i czasem nawet lepiej, jeśli zostanie ślad. Widzisz wtedy, jak nie poprowadzić linii kolejny raz.
Ta cecha umożliwi Ci pozbycie się widocznych pociągnięć ołówka, przez które rysunki nabierają innego charakteru. Chusteczką wygładzisz plamy i stworzysz gładki gradient. Im bardziej miękki ołówek, tym podatniejszy na rozmazywanie.
Dzięki temu stworzysz rysunki o mglistym i mrocznym klimacie. Choć paradoksalnie nie poznałam rozcierucha na kursie malarstwa, działa on podobnie jak technika malarska (tak, przynajmniej słyszałam od asystentki w szkole rysunku).
Tak jak farby mają różne barwy, tak ołówki dzielimy ze względu na miękkości. A to nie jedyna z cech, według których możemy kategoryzować narzędzie.
I tak oznaczenia B (2B, 3B, 4B,…) przypisane są ołówkom miękkim, a H (2H, 3H,…) twardym. Pośrednim jest HB, który sprawdzi się w początkowych etapach rysunku dla dzieci lub do pisania.
Dzięki rozmaitej twardości oraz poprzez zmienianie stopnia nacisku ołówka uzyskasz odcienie od najjaśniejszej szarości, aż do głębokiej, grafitowej czerni. Biel kartki dopełni monochromatyczną tęczę na tyle, że uzyskasz pas płynnie zmieniającego się nasycenia barwy, jak ten do regulacji koloru w digital paintingu.
To nie jak podczas kursu na ASP, kiedy uczestnicy wychodzący w plener obładowani są ogromnymi teczkami, tubami farb, pękami pędzli i sztalugami dla dopełnienia wyprawki. Do tworzenia rysunków ołówkiem wystarczy Ci niewiele, nawet w terenowym działaniu. Ołówek i gumka, ot tyle (oprócz podkładu of course 😉)
Mocny kolor i możliwość rozwodnienia tuszu pozwoli Ci przy każdej pracy wykorzystać jego minimalną ilość. Dlatego nawet jeśli zapiszesz się na cztery tygodnie wakacyjnego kursu rysunku, aby zrealizować program z dwóch trymestrów [NAJKORZYSTNIEJ!], ecoliny do tworzenia obrazów Ci nie zabraknie.
Dla niektórych może to okazać się zaletą. Przykładowo, jeśli myślisz o rysunku dla dzieci. Nie będzie się ono skupiało na kwestiach doboru barw.
Jednak, jeśli chcesz stworzyć żywy obrazek o przyciągających wzrok kolorach, lepszą opcją o podobnych właściwościach będą kredki:
Wynika to z tego, że na raz pokryjesz rysikiem bezpośrednio niewielką powierzchnię. Dlatego w przypadku większego formatu będziesz zmuszony trochę się namachać. Flamaster, tusz lub farba pozwolą Ci kilkoma ruchami uzyskać wrażenie skończonej pracy. Podobnie w digital paintingu, łączącym w jednej pałeczce wybrane techniki rysunkowe i malarskie.
Praca w ołówku raczej nie wyróżni się podczas egzaminu na architekturę czy studia artystyczne spośród innych rysunków. Będzie mniej skontrastowana i biało-czarna, a to jednak znaczące zróżnicowanie odcieni i żywe barwy przyciągają wzrok. W takiej sytuacji uratuje Cię zrobienie rozcierucha.
Na szczęście istnieje obejście tego problemu. Możesz zaopatrzyć się w ołówki automatyczne. Istnieją warianty o różnych grubościach: od cienkiego, którego raczej nie ostrzymy, poprzez szersze aż do szerokiego tzw. kubusia.
Rozcieralność zaklasyfikowałam do zalet. Jeśli natomiast jest niepożądana, powoduje rozmazywanie się grafitu na pracy. Wtedy białe, oświetlone miejsca warto wytrzeć gumką chlebową, żeby były bardziej wyraziste i nieprzybrudzone, a najciemniejsze elementy wzmocnić na samym końcu tworzenia rysunków.
Wydaje się, że już wszystkie możliwe sposoby użycia ołówka w rysunkach zostały przetestowane. Poza tym jest on jednobarwny. Hmm… może sam odkryjesz jego nietypowe właściwości? Potrzeba matką wynalazków(/ców).
Rysunki drzew ołówkiem + tutoriale gratis
Też chciałbyś poczuć odprężenie i relaks, ucząc się rysować drzewa bez wychodzenia z domu? I oczywiście, aby obraz spod Twojego ołówka wyglądał jak dobrze wykonane zdjęcie? Teraz nie musisz już zaczynać od zapisania się na wakacyjny kurs rysunku. Wystarczy, że klikniesz w wybrany link:
- https://www.domin-warszawa.pl/jak-narysowac-drzewo/
- https://rysunek-polski.pl/nauka-rysunku-od-podstaw/jak-narysowac-drzewo-iglaste/
- https://olado.eu/en/product/kurs-rysunku-online-jak-narysowac-drzewo-dab/
- https://domin.pl/jak-narysowac-drzewo-lisciaste-klon/
Kawa - sekcja malowanie nową techniką
Mimo poważnej tematyki, ten rysunek kawą z dodatkiem cienkopisu przeniósł mnie w czasy dzieciństwa, kiedy to wyobraźnia nie miała granic i każdy przedmiot nabierał nowego znaczenia wraz z potrzebą.
Zapewne nie są Ci obce kreatywne zabawy z wykorzystaniem jedzenia jako medium plastycznego. Pamiętam też odwrotną sytuację. Siedząc z siostrą w piaskownicy, wchodziłyśmy w role mistrzyń kuchni. Spod naszych rąk wychodziły aromatyczne pulpety w sosie pomidorowym z pokruszonej cegły, przyozdobione ziołową posypką, do przygotowania której posłużyły tajemnicze rośliny…
Kawa, herbata, mąka, sól, zioła i wiele innych... To łatwo dostępne produkty, które wykorzystasz jako nietypowe narzędzia plastyczne!
Makietowe przygody na WAPW - zachęć swoją pociechę do twórczości
Takie smaczki przydadzą Ci się nie tylko do tworzenia rysunków. Gdy na WAPW tworzymy makiety projektów, fajnie jeśli możemy je dopasować techniką do idei. Raz, będąc w domu podczas ferii, chciałam uzyskać imitację łąk, traw, kwiatów. Szuflada przepełniona zimowymi herbatkami o kolorowych składnikach kusiła ich drobną i różnorodną fakturą. Dodatkowo moim oczom rzuciły się torebki z aromatycznymi ziołami, które świetnie weszły w rolę prawie-żywej pachnącej łąki!
Jesienny spacer w kawowym (aro)klimacie
Im mocniejszą kawę zaparzysz, tym intensywniejszy kolor uzyskasz. Możesz ją w każdej chwili osłabić, rozcieńczając napar z wodą. Podobnie jak akwarele czy ecolinę, z którą miałeś okazję zapoznać się wyżej.
W przypadku tego rysunku technika wyśmienicie współgra z tematyką, podkreślając świątynię i nadając scenie jesienno-nostalgicznego klimatu. Czuję jak niedzielnym popołudniem słońce chyli się ku zachodowi, spacerowicze wybierają się na wieczorną mszę, a przelatujące ptaki subtelnymi głosami komentują zastane wydarzenia.
Rysunki z łączeniem technik
Dopełnieniem rysunku jest szkic cienkopisem. Można go wprowadzić na dwa sposoby:
- jako szczegółowy rysunek przed pokryciem kawą
- jako uzupełnienie malarskiej wersji kościoła po nałożeniu kawy.
Jak najbardziej nic nie stoi na przeszkodzie, abyś połączył oba warianty. Najpierw delikatny podrys cienkopisem, następnie malowanie kawą i na końcu wzbogacenie rysunku o szczególiki. W tym przypadku, jak i przy pierwszym wariancie, pamiętaj, aby użyć wodoodpornego cienkopisu. W przeciwnym razie cała misterna praca nad szkicem spłynie, pozostawiając nader zdumiewający efekt.
Kolos rodyjski - sekcja szraf ołówkiem
W tym rysunku ołówkiem autor wykorzystał pionowy kadr do podkreślenia monumentalności posągu. Zauważ, że również żabia perspektywa wpłynęła na wrażenie przytłoczenia przez postać Heliosa. Wydaje się jakby bóg słońca rósł w oczach.
Kolejnym zabiegiem, który pozwolił artyście osiągnąć zamierzony rezultat jest użycie trzeciego punktu zbiegu. Być może nie jest on tak czytelny, jak w przypadku wieżowca oglądanego od dołu. Tutaj postać zmniejsza się stopniowo, gdy podążasz wzrokiem ku jej głowie. Patrzymy zaledwie na podbródek mężczyzny, nie mogąc dostrzec jego twarzy zwróconej ku górze. Przydaje to boskości kolosowi.
Rysunki długopisem - ćwicz różne techniki
Rysunki o tej tematyce pojawiły się podczas maratonu do egzaminów w DOMINie, jako odpowiedź na zagadnienie 7 cudów świata starożytnego. Nie wiem dlaczego, będąc na roku przed przygotowaniem do rekrutacji na architekturę, miałam wrażenie, że kandydaci podejmowali się go podczas kursu rysunku w ferie (który notabene serdecznie polecam).
Wybrałam Wiszące ogrody Semiramidy, które urzekły mnie domniemywanym pięknem. Z tym tematem mierzyliśmy się za czasów pandemii, na zajęciach online. Do rysunku użyłam wtedy czarnego długopisu na formacie A4, który jest znacznie łatwiejszy w opanowaniu, niż wielkorozmiarowe arkusze.
Przygotowanie do egzaminów - zbieraj referencje
Ogrody Semiramidy, jak praktycznie wszystkie cuda świata już nie istnieją, zatem rysunki powstające podczas maratonu były inwencją twórczą kandydatów na architekturę. W szkole rysunku dostawaliśmy materiały do inspiracji. Ciekawe referencje znajdziesz również na Pintereście.
7 Cudów świata starożytnego w pigułce
Kolos z Rodos to jeden z cudów świata, który przeraża, ale i robi wrażenie pod względem architektonicznym. Według starożytnych przekazów posąg zbudowany był z brązu. Miał około 30 metrów wysokości i umieszczony był na 10 metrowym piedestale. Podobno wznoszono go 12 lat.
Oprócz piramidy Cheopsa w Gizie, wszystkie obiekty zostały zniszczone przez ogień lub trzęsienie ziemi. Możemy tylko z kronik lub innych historycznych źródeł domniemywać ich wyglądu.
Piramida Cheopsa w Gizie
- 2575 r. p.n.e.
- Egipcjanie
- istnieje
Wiszące ogrody Semiramidy
- 600 r. p.n.e.
- Babilończycy
- I w. p.n.e.
Świątynia Artemidy w Efezie
- 560 r. p.n.e.
- Grecy, Lidyjczycy
- III w. p.n.e.
Posąg Zeusa w Olimpii
- 430 r. p.n.e.
- Grecy
- VI w. n.e.
Mauzoleum w Halikarnasie
- 353 r. p.n.e.
- Grecy, Karowie
- 1494 r. n.e.
Kolos Rodyjski
- 281 r. p.n.e.
- Grecy
- 224 r. p.n.e.
Latarnia morska na Faros
- 279 r. p.n.e.
- Ptolemeusze, Grecy
- 1480 r. n.e.
Krajobraz rysowany kredką - sekcja rysunki natury
Kredka to bratnie narzędzie ołówka, pozwalające uzyskać ciekawszy efekt, ze względu na różnorodną kolorystykę. Dobrze łączy się z cienkopisem, jednak ze swoim bratem już niekoniecznie współgra. Jak to rodzeństwo 😉.
Wystarczy nawet jedna barwa, a rysunki nabierają życia. Kredkę wyciera się trudniej niż ołówek, lecz jeśli w pierwszej fazie delikatnie będziesz ją dociskać, nie powinieneś mieć problemu z poprawieniem wybranych fragmentów.
Rozpuszczaj, odpuszczaj, dawaj oddech
W tym rysunku krajobrazu kredką, autor użył odcienia brązu w ciepłym, jasnym kolorze. Przedstawił dolinę rzeki, rozpuszczając węzeł od jej środka. Niesamowicie wciąga to wzrok ku jej wnętrzu, nieprawdaż? Poza tym zastosowanie takiego zabiegu sprawia, że jako widz nie czujesz przytłoczenia wielością elementów. Na krańcach obrazu pozostaje tzw. oddech.
Portal gotycki - sekcja malowanie akwarelą
Architektura gotycka kojarzy się z budowlami sakralnymi, strzelistością, wielością detali i ciekawych rozwiązań konstrukcyjnych. Jak sprawić, żeby te przytłaczające świątynie, w strzelistych wnętrzach których światło wpadające przez wysokie okna tworzy niesamowite efekty?
Z pewnością rezultat podbije dobranie właściwej techniki. Akwarela jako lekka, niekryjąca farba umożliwia zabawę światłem. Jest idealna do tworzenia świetlistych rysunków. Aby to osiągnąć, zwróć uwagę na wykorzystywane kolory. Jeśli będzie ich za dużo, powstaną burobrązowe plamy, sprawiające wrażenie nieczystości.
Malowanie w ekstremalnych warunkach
Co ciekawe, w temperaturze 40-50°C malowanie akwarelą okazuje się praktycznie niemożliwe. Mówił nam o tym profesor z WAPW. Na lekcjach rysunku, łączyliśmy się przez Teams z miłym staruszkiem, który nie zawsze radził sobie z technologią. Na szczęście miał młodszego asystenta pomagającego mu z jej ujarzmieniem. Gdy profesora dopadał nastrój na wspominki, dzielił się przeróżnymi anegdotkami, których miał nie lada w zanadrzu.
Podczas pobytu w Egipcie chciał uwiecznić tamtejsze widoki. Zanim jednak zdążył nałożyć akwarelę, woda z papieru parowała. Nawet dobrej jakości kartka wysychała na pieprz. Mówił to z takim zaangażowaniem emocjonalnym, że większość studentów odczuła przykrość, połączoną z rozbawieniem, kryjące się w jego wypowiedzi.
Mocny walor - sekcja rysunki ołówkiem
A gdybyś tak… podjął się wyzwania? Wyobrażasz sobie jak uzyskać głęboką czerń, na dość dużej powierzchni, wspomagając się jedynie ołówkiem? Weź do tego miękki grafit i sprawdź, co jesteś w stanie wykrzesać. Stworzenie takiego samego rysunku flamastrami będzie dużo szybsze. Natomiast gdy użyjesz cienkopisu, będziesz musiał postawić większą ilości drobnych kresek, które jednak w zestawieniu z ołówkiem okażą się ciemniejsze. Zatem dobór odpowiedniego narzędzia ma znaczenie, gdyż pomoże Ci osiągnąć założony rezultat.
Podeszwa - zacznij rysunek od podstawy
Rysunki butów pojawiły się podczas wejściówki na kursie na architekturę. Szkicowaliśmy obuwie wybranego partnera z natury. Tu pojawia się haczyk…
Ot, co to takiego stworzyć kształt trampka? A jednak!
Żeby był on zgrabny, zacznij od podeszwy. Nawet jeśli jej nie widzisz, naszkicuj linearnie formę podbicia. To połączenie dwóch elips. Na takiej bazie o wiele przyjemniej będzie Ci się budowało figurę buta.
Perspektywa i akwarela - sekcja rysunki miast
Jednym ze znanych artystów, którego prace jako inspiracje polecała prowadząca w Szkole Rysunku był Luke Adam Hawker. Na instagramie ma bogate portfolio, pełne szkiców postaci oraz właśnie widoków miejskich. Przeważnie są one skupieniem się na jednym monumentalnym budynku. Rysownik wypracował specyficzny sposób prowadzenia linii: jest ona rozedrgana, lekka, jakby niepewnie nakładana. Sieć wielu nakładających się na siebie kresek, które w skali makro są falującymi pociągnięciami, z daleka wydaje się być złożona z prostych form. Pokusiłabym się o nazwanie wrażenia, które stwarzają rysunki Luke’a mistrzostwem.
Surrealistyczne miasta akwarelą - zainspiruj się
Jeśli chodzi o obrazy akwarelowe z przedstawieniami miasta, Tytus Brzozowski tworzy współcześnie zapierające dech w piersiach widoki. Malarz w swojej twórczości łączy faktycznie istniejące budynki w różne konfiguracje, zestawiając je z fantastycznymi zjawiskami, postaciami. Jego obrazy przepełnione są surrealistyczną magią nadającą miastom baśniowości i lekkości. Patrząc na wielobarwną architekturę, która jest sceną dla różnorakich postaci, można odczuć błogą radość. Każda z osób ma własną historię: jest pochłonięta własnym działaniem lub interakcją z innymi. Sylwetki ludzi namalowane przez artystę jawią się jako uproszczone kształty.
Rysowanie wnętrza gotyckiego w perspektywie - sekcja szkice wnętrz
Temat wnętrz historycznych był jednym z zadań podczas egzaminu na architekturę w Poznaniu. Wydaje mi się, że jest on dość schematyczny, powtarzalny. Jeśli chcesz nauczyć się rysować historyczne wnętrze wystarczy, że załapiesz jak tworzyć jego szkielet. Dla większości epok z historii sztuki etapy rysunku będą podobne. Zmienią się za to proporcje i wykończenie pomieszczeń.
Metoda na rysunki wnętrz - powielanie modułu
Wnętrza tradycyjnie rysowaliśmy w perspektywie jednozbiegowej, która tworzyła wrażenie przebywania w danej przestrzeni. Najprościej zbudujesz je, powielając moduł, a później wrysowując wybraną konstrukcję, zależną od epoki:
- Zacznij od wyznaczenia horyzontu i zaznaczenia punktu zbiegu.
- Na horyzoncie narysuj kwadrat, który powielimy w górę tyle razy, aby uzyskać właściwą wysokość pomieszczenia.
- Przez wierzchołki powstałego prostokąta poprowadź linie do punktu zbiegu.
- Dorysuj kwadrat w płaszczyźnie horyzontalnej, zaczynając od górnych wierzchołków prostokąta. Jego pozostałe kąty wskażą początek kolejnego przęsła.
- Metodą słupów telegraficznych odnieś kilka kolejnych przęseł.
- Doprecyzuj przestrzeń, rysując odpowiedni rodzaj sklepień, łuków i detali.
Skuteczne metody na naukę rysunku
Rysunek kredką kościoła gotyckiego - sekcja rysunki kredkami
Świetnym sposobem, aby nadać rysunkowi charakteru jest zmiana narzędzia. A jeśli jest ono kolorowe, to wrażenie będzie jeszcze lepsze. Możesz również skorzystać z kolorowego papieru, co momentalnie zmieni sposób postrzegania obrazu.
W przypadku gdy najdzie Cię ochota na nieco bardziej zaawansowane eksperymenty, pokuś się o rysowanie światłem. Weź ciemny papier i za pomocą jasnej kredki (czy innego wybranego narzędzia) naszkicuj budynek. Zwróć uwagę, że w tym przypadku rysujesz oświetlone elementy, a cienie pozostają niezaszrafowane.
Tchnij życie w statyczny temat
W przypadku tego rysunku dynamiczna kreska, którą posłużył się artysta współbrzmi z dość agresywnym i energetyzującym kolorem. Zerkając na temat pracy, być może pomyślałeś, że będzie to tradycyjny, statyczny obraz. Jednakże wygląda on niczym rysowany na gorąco, niejako pod presją czasu, a nawet w plenerze.
Nie tylko drzewa są naszkicowane zamaszyście, lecz również cienie na kościele. Nachodzące na siebie kreski w pozornie chaotycznych, różnych kierunkach powodują, że budynek jest niemalże najbardziej dynamicznym obiektem na arkuszu. Linie, z których składa się światłocień tak naprawdę układają się rytmicznie. To znaczy, że każda kolejna warstwa była rysowana w założoną stronę.
Dom Kultury Służew - sekcja rysunki cienkopisem
Reprezentatywny przykład rysunku architektury na WAPW. Autorka skomponowała planszę z kilku ujęć charakterystycznego budynku w taki sposób, aby ukazać jego najistotniejsze cechy. Co więcej widoki domu kultury przenikają się w niezauważalny sposób, tworząc wrażenie jednego spojrzenia.
Trio czarnych dziur - kierowanie wzrokiem obserwatora
Trzy potraktowane cienkopisem plany artystka wzmocniła w konkretnych miejscach, przyciągających naszą uwagę do danego punktu. Możesz zatem wyróżnić metaforyczne trio “czarnych dziur”. Najciemniejsze fragmentu rysunków wchłaniają wzrok niczym kosmiczne twory. Tworzy się historia, którą czytamy w wybranej indywidualnie kolejności, zahaczając o poszczególne wątki.
Cienkopis jako medium wyegzekwował na rysowniczce pewien sposób pracy. Chcąc nałożyć jednolitą plamę, musiała ona postawić wiele zamaszystych kresek. To generowało niebezpieczeństwo utknięcia w jeżykowatej strukturze. Innymi słowy, gdyby utworzyła szraf nieumiejętnie, wyglądałby on niczym nieestetycznie krzaczasty obiekt. Dlatego nie nakładamy szrafu chaotycznie, w różnych kierunkach na raz. Mimo jego zawiłości dążymy do szkicowania w wybranych kierunkach.
Nadaj magii drzewom - sekcja rysunki krajobrazowe
Jestem zaskoczona podejściem artysty do tego tematu. Zrobił to niesztampowo, ale w subtelny sposób. Mimo że dla jednego drzewa często stosujemy pionowy kadr, tutaj wychodzi ono poza ramy arkusza. Tym samym wzmacnia siłę otwartej kompozycji, która jest również uzyskana poprzez tło.
Drugi plan rysownik naszkicował w mistrzowski sposób. Odcina się on od dominującego z przodu drzewa dzięki kontrastowi. Jest o wiele jaśniejszy, mniej wyrazisty i subtelny. Sprawia wrażenie mary sennej, podkreślającej to, co przed nią. Jakby spośród białych pni (być może brzozowych) – dobrych duchów wyłonił się mroczny charakter. Przodownik staje się tym bardziej intensywny, gdyż jego miejscami czarne kontury są ostre, prowadzone w niespodziewanych kierunkach.
Czy gałęzie drzewa mogą fascynować?
Znaczna część historii tego rysunku drzewa rozgrywa się w oparciu o manipulację gałęziami. Wydaje mi się, że są one nad wyraz powyginane, niejako stylizowane w manierystycznym układzie. Spójrz na te wychodzące wprost na Ciebie. Ich pajęczy, połamany układ uwidacznia jasna poświata.
Żadna z gałęzi nie powtarza kształtu poprzedniej. Artysta zadbał o naturalny, wręcz wyolbrzymiony indywidualizm każdej z figur. Drzewo rysowane ołówkiem wygląda jak ciało w tanecznej pozie. Niektóre jego kończyny są ustawione kanciasto, zygzakowato. Jednakowoż część prawie płynnie się zawija.
Rysunki lamborghini - sekcja szkice samochodów
Kompozycja tego rysunku na wzór planszy prezentacyjnej wymagała od autora zmyślnego dobrania i umiejętnego powiązania wybranych ustawień. Można dopasować je parami, w których występuje linearna oraz wycieniowana połówka. Wyłącznie omalże płaski profil samochodu, który wyglądałby podobnie z obu stron pozostaje samotnym osobnikiem. Tym samym wydziela on dwie części planszy.
Góra arkusza to mniejsze widoki, migawki samochodu z oddali. Aby dociążyć dół artysta zastosował zbliżenia, nie mieszczące się w kadrze, przez co ucięte za połowami. Zatem mamy do czynienia z połączeniem kompozycji otwartej i zamkniętej.
Jaką wybrać technikę do narysowania auta?
Często podczas zajęć dodatkowych w szkole rysunku spotykałam się z użyciem flamastrów przy przedstawieniach samochodów. Możliwe, że było to spowodowane wrażeniem nowoczesności, jakie sprawia ta technika. Tutaj jednak zastosowano kredkę, odcieniem przypominającą ołówek, która dodatkowo zostawia barwną poświatę.
Nie napiszę tu nic odkrywczego. Wybór medium należy do Ciebie. Tak naprawdę samochód (jak każdy inny temat) możesz narysować dowolną techniką. Każda przez swoje właściwości wpłynie na charakter i znaczenie obrazu. Gdy na przykład masz ochotę sprawić, żeby praca wyglądała na podstarzałą, użyj kawy/herbaty/brązowej akwareli i cienkopisu. Jeśli chcesz zabawić się w twórcę bajkowych ujęć spróbuj z kredkami albo akrylem.
Oldschoolowy kabriolet - sekcja rysunki motoryzacyjne
Minimalistyczne przedstawione przy użyciu ołówka auto pokroju limuzyny sprawia wrażenie tym bardziej podłużnego przez poziome ustawienie arkusza. Oczywiście możesz tautologicznie dobierać układ kartki, tak aby podbijał on obiekt albo działać na przekór, co także jest wymownym gestem artystycznym.
Oświetlony, prawdopodobnie biały bok samochodu to również fragment trójwymiarowy. Dlatego rysujący użył delikatnego, prawie niewidocznego szrafu, aby go podkreślić. Zamaszyste linie, które poprowadził pod skosem w górę, wychodzą od krawędzi samochodu, jednocześnie ją kształtując.
Sekret tkwi w szczegółach
Tak z prosta sylweta samochodu uwarunkowała poniekąd podkreślone w nim szczegóły. Jednym z nich jest dokładnie wyrysowany grill. O tej nazwie dowiedziałam się od prowadzącego kurs na architekturę w Poznaniu. Również jeśli spojrzysz na inne elementy:
- lusterko;
- wycieraczki;
- felgi;
- światła
zauważysz doprecyzowanie każdego z nich. Większość jest jasna, dlatego światłocień je pokrywający delikatnie wydobywa ich kształt. W związku z tym kontrast na rysunku samochodu nie jest duży.
Aby wzmocnić wyrazistość obrazu, artysta dodał czarne fragmenty. Największy, uziemiający samochód cień, znajdujący się pod nim został zbalansowany czarnym pasem u góry szyby. Z niego wychodzi lusterko, jako mały dodatkowy akcent. Opony praktycznie zlewają się z cieniem, co wywołuje wrażenie, że auto unosi się nad podłożem
Drzewo - sekcja rysunki ołówkiem
A jednak… Rysunek drzewa może być jeszcze bardziej nietypowy i w związku z tym porywający. Tym razem samo rozsadzanie kadru poprzez gałęzie nie wystarczyło. Pień został ucięty w niespodziewanym miejscu, jak gdyby doszło do złamania. U góry pal kończy się białą plamą poprzedzoną rozległą czarną łatą. Odwrotnie jest u nasady. To ciemniejszy fragment styka się z podłożem, a za poprzednika ma białą korę.
Krótkie ćwiczenia rysunkowe
W rysunku zwróć uwagę na planowość. Dlaczego jest ona tak ważna? Przez wrażenie trójwymiarowości Twoja praca będzie zdawać się rzeczywista. Oczywiście, w historii sztuki były różne okresy: kiedy to jeszcze nie znano pojęcia perspektywy lub kiedy świadomie ją odrzucano.
Zerknij przez okno. Widzisz jak poszczególne budynki, drzewa, samochody itd. nachodzą na siebie. Im dalej patrzysz, tym wrażenie wciągania w głąb kadru staje się silniejsze. Podobnie jest w rysunkach. Weź teraz kartki i naszkicuj widoki zza kilku okien. Działaj świadomie, zwracając uwagę na cechy kolejnych planów. To one stworzą głębię Twojego obrazu.
Jak stworzyć wrażenie głębi na obrazach?
W malarstwie tworzy się ją, używając wrażenia zamglenia dalszych planów. Kolejne obiekty mają chłodniejsze, mniej kontrastujące barwy, a ich kontury zacierają się. Tę wiedzę możesz przenieść na prace rysunkowe, nawet monochromatyczne. Wystarczy, że głębiej położone elementy naszkicujesz lżej, zlewając je ze sobą. Przykładowo kilka koron drzew przedstaw jako jedną plamę.
Podobnie jak powietrzna jest ona używana w malarstwie. Inaczej możemy ją określić jako perspektywę barwną, gdyż opiera się o wpływ kolorów na postrzeganie przestrzeni. Na pierwszy plan wychodzą ciepłe, natomiast wrażenie oddalania dają nam zimne odcienie.
Ta metoda przyda Ci się, gdy używasz różnorakich technik barwnych w rysunkach. Stworzysz dzięki niej ciekawy efekt, szczególnie pracując nad krajobrazami.
Im dalej w las, tym więcej…
Nie tylko w odniesieniu do tego powiedzenia, ale jeśli chodzi o ogólną percepcję człowieka: kiedy spoglądasz w dal, widzisz mniej szczegółów. Dlatego wykorzystaj ten kontrast:
- Doprecyzuj rysowany na pierwszym planie przedmiot. Przykładowo, gdy znajduje się tam drzewo, wyrysuj załamania i bruzdy na korze, układ liści, zakrzywienie gałęzi.
- Przechodząc do dalszych obiektów, traktuj je ogólnie. Niech korony drzew są jedną plamą a budynki sylwetą.
W tym punkcie nie mam na myśli szczegółowości rysunkowej, a ustalenie co się znajduje na którym planie. Tak jakbyś tworzył ogólny wykres swojej pracy.
Naszkicuj sylwety kolejnych obiektów, przypisując im odpowiednie położenie względem obserwatora. Ze świadomością odległości od rysowanego obiektu łatwiej będzie Ci ustalić jak szczegółowo nad nim pracować.
Pojęcie kontrastu padło w tym artykule wiele razy. Nie bez powodu, gdyż opozycja faktycznie jest kluczowym elementem budowania napięcia i przestrzeni w rysunkach.
Działaj podobnie jak w ukazanej pracy:
- jasny obiekt niech znajduje się na ciemnym i odwrotnie;
- czarne detale niech będą podbite białym. tłem.
To styk dwóch różnie oświetlonych płaszczyzn tworzy krawędź i sprawia wrażenie, że obiekt jest przestrzenny.
Rysunki drzew - darmowe tutoriale
Sangwina - sekcja rysowanie architektury
Ta praca wyszła spod kredki niezwykle zdolnego Piotra Banaka. Mistrzowsko ukazał on światło słońca wyłaniające się zza budynków. Tworzy ono figlarne cienie oraz odkrywa co niektóre płaszczyzny ścian, przełamując monochromatyzm narzędzia.
Mimo tego, że artysta użył jednobarwnej techniki, wydaje się jakby paleta odcieni była niemal nieskończona. Spójrz choćby na miejsce z parasolkami, które świecą na tle ceglanej ściany. Popatrz też dalej, jak układają się pilastry i kolumny na apsydzie. To dzięki różnemu oświetleniu możesz dostrzec ich trójwymiarowość.
Opowiadaj historie, buduj napięcie
Kulminacja szczegółów znajduje się w centrum rysunku. Im dalej od środka, budynki rozmywają się, a detale zacierają. Tak jakby spowiła je mgła lub ktoś przetarł krawędzie gumką. Opisane zjawisko kierunkuje wzrok obserwatora.
Tworząc własne rysunki, decydujesz gdzie chcesz skoncentrować uwagę patrzącego, co jest najistotniejsze w Twojej pracy. Kiedy wszystko jest narysowane z taką samą dokładnością będzie mniej interesujące.
Widz lubi odkrywać. Nie podawaj mu gotowych rozwiązań.
Idąc tym tokiem myślenia, jako artysta możesz posłużyć się niedopowiedzeniem, które jeszcze bardziej wzmocni siłę przekazu. Słyszałeś przecież, że:
Kiedy wszystko jest ważne, nic nie jest ważne.
Stopniując szczegółowość elementów, uzyskasz hierarchię, na bazie której zbudujesz narrację w swoim rysunku. To tak, jak z opowiadaniem historii, która trzyma w napięciu. Ważne są momenty zaskoczenia, a niedopowiedzenia dają pole dla wyobraźni słuchającego. Dzięki nim odbiorca może dodać do dzieła coś od siebie i jeszcze bardziej się z nim utożsamić.
Studium architektury cienkopisem - sekcja rysowanie architektury
Cienkopis to jedna z moich ulubionych technik do rysunków architektury. Wydobywa ona szczegóły, wymaga precyzji i cierpliwości. Pochłania, co prawda, więcej czasu, jednak efekt końcowy wart jest Dupogodzin. Odważnie stwierdzę, że sporadycznie przyjemnym jest zatracenie się w jednej pracy na kilka Rysunkowych Kwadransów, żeby później z upojeniem podziwiać efekt końcowy.
Dupogodziny, Stopiany, Nienacki i… ? Sprawdź znaczenie, które rozpoznają tylko wtajemniczeni w świat Szkoły rysunku.
Kolektyw tematów - jak uczyć się rysować
Cienkopisowa praca przypomina mi nieco widok ulicy Koszykowej w Warszawie. Na tym obrazie zawiera się kilka podstawowych tematów. Taki kompleks rysunków, pigułka wiele w jednym. Wyróżniłabym tu:
- nowoczesną architekturę;
- historyczną architekturę;
- drzewa;
- postaci.
Przez każdy z nich przejdziesz szczegółowo podczas kursu rysunku w Dominie. Ta niezawodna metoda, dzięki niemal 30 letniemu doświadczeniu pozwala wykształcić niezależnych i świadomych artystów. Każdy jako twórca dostaje abecadło – elementy alfabetu – z których, jak z klocków, może budować własne kompozycje. Taki sposób nauki rysunku również świetnie przygotowuje do egzaminów na architekturę, gdzie dostajesz nieznany temat do stworzenia z wyobraźni.
Style w architekturze - sekcja rysunki ołówkiem
Antyczna Grecja i jej świątynie. Nie ma to jak spotkanie ze starożytną estetyką, ideałem proporcji, matematyczną precyzją. Całość w otoczeniu śródziemnomorskiej przyrody z przyjemnym światłem słonecznym, zapachem słonej wody niesionym poranną bryzą i delikatną zielenią oliwek. Aż chciałabym się tam znaleźć!
W pewnym sensie rysunek daje taką możliwość. Jako zapis ulotnego momentu, kreacja widoku, kompozycja kadru staje się bramą do innego wymiaru. Zależnie od nastroju możesz wytworzyć dowolny świat, w którym chcesz się znaleźć. Czy to będą prehistoryczne kamienne kręgi, starożytne akwedukty, czy wnętrza gotyckich katedr, jednym spojrzeniem przeniesiesz się w czasie.
Partenon 1:1 w Nashville
Czy wiedziałeś, że w amerykańskim parku mieści się betonowa rekonstrukcja Partenonu z Aten? Budynek wzbogacono nawet o figury wzorowane na odlewach oryginalnych rzeźb marmurowych. Obecnie jest wykorzystywany jako galeria sztuki.
Zaintryguj kompozycją rysunku ołówkiem
Na omawianym rysunku grecki Partenon z porządkiem doryckim artysta przedstawił w wydaniu współczesnym, bez jego rekonstruowania. Ponadto zastosował kompozycję w postaci planszy, aby ukazać budowlę z kilku stron i jeszcze bardziej zainteresować widza.
Trzy ujęcia, które rysownik zamieścił w pracy, są jak błyski, przelatujące przed okiem mignięcia. Każde pozostawia po sobie pewną dozę niedosytu, czekając na dopowiedzenie ze strony kolejnego. To podbija dramaturgię pracy. Wodząc wzrokiem po obrazie, pragniesz wyciągnąć jak najwięcej z danego widoku, po czym natrafiając na jego zakończenie, zachłannie szukasz rozwiązania.
Jak wybrać właściwe kadry?
W tym przypadku artysta dobrał widoki na zasadzie gradacji. Lewy jest najszerszym przedstawieniem architektury, ze zwróceniem uwagi na zasadę budowy. Daje nam ogólne wrażenie o świątyni w oglądzie na jej większość. Wydaje mi się, że niepotrzebnym byłoby tu umieszczenie całości, gdyż wówczas nie wybrzmiałoby przemilczenie.
Domówieniem jest za to następny szkic w prawym dolnym rogu. Kończy on zaczętą opowieść od drugiej strony, co daje wrażenie pauzy-ucięcia i doklejenia puenty na początku historii (choć i tak paradoksalnie czytamy od lewej strony).
Ostatnia już migawka ma za zadanie przybliżyć patrzącemu detal architektoniczny. Czymże byłaby ta plansza bez niego? Pustą opowiastką, narracją z wyrwą w rozwinięciu. Tak więc abakus i echinus oraz kanele trzonu kolumny artysta zaszczytnie umieścił w górnym rogu rysunku.
Natura vs technika - sekcja cienkopis + flamastry
Brzmi to niemal jak odwieczny spór, mimo że rewolucja przemysłowa rozpoczęła się dopiero XVIII wieku. A jednak walka toczy się na wysokim poziomie z obu stron. Choć nie ukrywam, że jest we mnie nadzieja na zwycięstwo natury. Lecz może właściwszym byłoby określenie “wyjście cało”.
Różne narzędzia - odmienne efekty
Być może posłużę się uproszczeniem, zatem niezgodna z Twojej strony jest jak najbardziej na miejscu. Brąz flamastra niczym aura natury pochłania niektóre części maszynerii, pokrywa kilka postaci. Tak jakby szala zwycięstwa jednoznacznie chyliła się ku przyrodzie.
Cienkopis został użyty do wydobycia szczegółów i podbicia pierwszoplanowych elementów. Przez nagromadzenie czarnych linii, głównie centralna część rysunku zwraca uwagę. Warunkuje to też kompozycja dośrodkowa. Linie platformy schodzą się do wewnątrz, jak również drzewa otaczają walcowatą strukturę, tworząc niby okrągły plac.
Znalazłeś inspiracje dla siebie?
Jeśli wpis okazał się dla Ciebie motywujący do rozwoju artystycznego lub chciałbyś podzielić się refleksjami, zapraszam do skomentowania artykułu😊
Będę wdzięczna, jeśli podzielisz się treścią z innymi, udostępniając wpis na swoim blogu/ stronie lub przez facebooka:
Ostatnia szansa dołączenia do grupy zamkniętej na kurs rysunku!
W szkole rysunku pracujemy w kameralnych grupach, aby zapewnić Ci indywidualne i skuteczne korekty. Dzięki temu również:
- poznasz bliżej członków zespołu
- nawiążesz nowe przyjaźnie
- znajdziesz się w sprzyjającym skupieniu środowisku
- wymienisz się spostrzeżeniami z innymi
