Dwie rury o jednakowej średnicy – model sklepienia krzyżowego cz. 11
Cieniujemy bryłę, żeby zwiększyć czytelność formy.
Zazwyczaj cień rzucony jest ciemniejszy od własnego. Ponadto cień rzucony będzie najciemniejszy w miejscu styku bryły z ziemią, bo do takich zakamarków dociera mniej światła odbitego.
Na płaszczyznach obłych powstają łagodne przejścia tonalne z powodu ciągłej zmiany kąta pomiędzy płaszczyzną a promieniami światła.
W cieniu własnym najciemniejszy jest rdzeń. Dalej plama robi się jaśniejsza w kierunku cienia własnego i rozpuszcza się w bieli w kierunku strefy oświetlonej.
Sąsiednie płaszczyzny nie powinny być jednakowe, lekka zmiana waloru spowoduje, że płaszczyzny nie zlej się ze sobą.
Warto podkreślić bryłę tłem. Tło powinno pozostać neutralne, dlatego nie uzależniajmy kierunku kresek od kierunków bryły
