Rysunek – w internecie roi się od lepszych i gorszych prac. Przez to trudno znaleźć te najlepsze, warte uwagi. Dlatego na tej stronie w każdym tygodniu będą dodawane rysunki w różnych technikach, które możesz wykorzystać jako dobrą inspirację.
Może interesuje Cię konkretna technika? Równolegle z tą powstaje galeria świetnych rysunków ołówkiem. Sam zobacz, jakie tematy warto zrealizować i jak do nich podejść.
Wybierz interesujący Cię rysunek
Zobacz też!
Rysunek kredkami - baba jaga
Pozornie prosty, dziecięcy temat, a ile możesz się z niego nauczyć! Anatomia, cieniowanie, concept postaci, charakterystyczne przedmioty… i sama technika wykonania. Obejrzyj film, jak krok po kroku powstaje rysunek postaci i spróbuj stworzyć własny.
Podziel się z efektami rysunku od podstaw na naszym fb i uzyskaj bezpłatną korektę nauczyciela rysunku >>
Rysunek nr 1 - Chata pośród drzew - mistrzostwo cienkopisu
Strona ma zawierać rysunki, z których można się czegoś nauczyć. Zacznę z przytupem. Ten rysunek stworzył mistrz pióra i cienkopisu, Wojciech Domińczak. Na pewno słyszałeś o jego unikalnych pracach, które ciężko kupić.
Rysunek cienkopisem wymaga wprawy i opanowania ręki. Nie możesz pozwolić sobie na zbyt wiele błędów, tak jak w ołówku, kiedy to masz do dyspozycji gumkę.
Technika, której używa Wojtek, rysując cienkopisem zwana jest żartobliwie “dłubanką”. Zwróć uwagę na krótkie, skośne pociągnięcia widoczne na niebie. Z pozoru panuje w nich chaos, a jednak rysownik prowadził je pod określonym kątem.
cieniowanie cienkopisem
Dla początkującego rysownika może wydawać się niewykonalne. Nie martw się! Nawet Wojciech był kiedyś początkujący 😉. Na powyższym rysunku cienie naniesione cienkopisem są ostre i intensywne. Wyraźnie możesz dostrzec kształt gałęzi na ścianie budynku.
Jednak, żeby uzyskać taki efekt, nie można od razu nałożyć jednolitej, czarnej plamy, ponieważ już jej nie zlikwidujesz. Musisz stopniowo przyciemniać rysunek.
Darmowy kurs rysunku online - poznaj nasze unikalne metody
Rysunek nr 2 - Budowa stonehenge - zagadkowy krąg
Ta megalityczna budowla budzi zachwyt nie tylko pasjonatów historii sztuki. Precyzyjniej, Stonehenge to kromlech, czyli kamienie ustawione pionowo na planie okręgu. Służył prawdopodobnie jako miejsce kultu i obserwacji Słońca. W Polsce również możesz zobaczyć kromlechy m.in. na Pomorzu.
Tajemniczość kamiennego obiektu artysta podkreślił, stosując technikę rozcierucha. Spójrz tylko na niebo, wydaje się być mroczne, złowrogie przez spowijające je ciemne chmury. Mimo że jest to rysunek ołówkiem, bardzo dużo się na nim dzieje. Oprócz roztartego grafitu (nauczyłam się nim posługiwać podczas kursu na architekturę – serdecznie polecam) rysunek jest prowadzony też zwykłym szrafem, lekko odpuszczony po prawej stronie.
Jak widzisz, wprawny rysownik po kursie artystycznym jest w stanie narysować każdy temat. To bardzo ważna umiejętność, jeśli bierzesz udział w egzaminie na architekturę. Pojawiają się na nim zadania z wyobraźni, ale też z projektowania i geometrii.
Rysunek nr 3 - Metropolia w deszczu - wspaniały efekt odbicia
Bardzo rytmiczny rysunek z podkreśleniem pionów przez układ kartki i powtarzalnych elementów takich jak:
- samochody
- budynki
- okna
- postacie
- refleksy na ulicy
Zauważ, że mimo narzuconego przez artystę ciągu, rysunek nie jest nudny. Odblask reflektorów przyciąga wzrok i sprawia wrażenie drgania całego dzieła.
Kontrasty i szczególiki - prowadzenie wzroku widza
Po prawej stronie widzisz jasną, a po lewej ciemną, czarną plamę. Działanie na zasadzie przeciwieństwa równoważy rysunek i kieruje wzrokiem widza, który zaczyna wędrówkę od białej części.
Nauka rysunku pozwoli Ci poznać różne chwyty sprawiające, że obraz będzie ciekawszy i świadomie prowadzony. Zobacz, jak sprytnie twórca rozpuścił wieżowce w tle i ku górze. Dało to wrażenie miasta spowitego mgłą, wież znikających w chmurach. Więcej detali znajduje się w 1/3 od dołu. Tam przechodzi Twój wzrok, zaraz po zejściu z jasnej części.
Sprytnie, prawda?
Rysunek nr 4 - Opowieść o kamieniczce - jak tworzyć klimatyczne plansze?
Plansze architektoniczne – nauczysz się je tworzyć na lekcjach rysunku. Jest to niezbędna umiejętność podczas egzaminu na architekturę i samych studiów. Za pomocą planszy opowiadasz o wybranym zagadnieniu. Tu widzisz z pozoru banalny budynek…
sangwina wzmocniła przekaz
Jak się okazuje, odpowiednio dobrana przez artystę technika działa cuda. Ten rysunek wykonano sangwiną, która świetnie oddaje mroczny charakter drewnianej klatki schodowej. Patrząc na rysunek, mam wrażenie, że stoję na skrzypiącej spirali, która wciąga w dół. Do tego minimalne światło wpadające przez okno… Od razu czuć dreszczyk na skórze.
Digital painting - twórz klimatyczne grafiki
Rysunek nr 5 - Z rąk do rąk - dynamiczna kompozycja
Na kursie rysunku jednym z tematów jest studium dłoni i stóp. Po takiej lekcji rysunku, przy każdej postaci bez problemu syntetycznie ukażesz kończyny. Przyznam szczerze, że dłonie mają w sobie coś zmysłowego i przyjemnie się je rysuje. Mogą przyjąć przeróżne ustawienia; od zaciśniętej pięści po splecione palce. Stopy nie są tak wdzięczne, być może przez to, że nie da się ich tak kształtować (?).
Planszę, jaką widzisz na powyższym rysunku, tworzymy m.in. z uczniami kursu na architekturę. Na początku nie musi być ona aż tak zaawansowana. Zaczynamy od prostych ustawień i ogólnych szkiców, a później, np. jako zadanie domowe, można stworzyć coś wystudiowanego.
Jak światło wpływa na kompozycję?
Rysunek jest tak dynamiczny dzięki ostremu światłu. Dobrze się ono sprawdza przy rysowania studium poszczególnych części ciała, czy martwej natury na kursie na ASP. Zwróć uwagę, że każda dłoń ma pełen zakres szarości; zawiera i czerń, i biel.
Rysunek nr 6 - W parku miejskim - odwrócenie planów
Malowanie akwarelą to nie lada wyzwanie. Przy tej technice potrzebna jest pokora i cierpliwość. Nie masz nad farbą stuprocentowej kontroli. Przyznają to nawet wybitni akwareliści. Grzegorz Wróbel, którego obraz podziwiasz, to jeden z cenionych malarzy i nauczycieli w DOMINie. Możesz przyjść do niego na kurs malarstwa i też tworzyć wspaniałe dzieła.
Pozornie chciałoby się, żeby to architektura była głównym tematem rysunku. Artysta przewrotnie umieszcza ją w tle, stosując perspektywę powietrzną i malarską. Obraz rozpuszcza się jednocześnie ku górze, jakby nad parkiem unosiła się mgła lub światło utrudniało widoczność. Najbardziej intensywną barwę ma parkowa zieleń i przechadzające się między nią postaci.
Darmowy kurs malarstwa akwarelowego
Rysunek nr 7 - Ponad staromiejską uliczką - zaawansowane ujęcie perspektywiczne
Jak na rysunku pokazać miasto w szerszym ujęciu? Pomocną w tym celu będzie perspektywa z lotu ptaka. Pamiętam, jak jednym z tematów na drugim roku kursu na architekturę było “średniowieczne miasto z lotu ptaka“. Okazało się nie lada wyzwaniem. Rysowanie uliczek miejskich w perspektywie człowieka w porównaniu z nim to nic trudnego. Na co dzień przecież widzisz budynki w takim ujęciu. Również plenerowe rysunki najczęściej wykonujemy z poziomu ulicy.
Podniesienie linii horyzontu ponad połowę kartki zmienia perspektywę. Przychodzi narysować dachy budynków i poszczególne kwartały zabudowy z góry. Musimy pilnować, żeby wyglądało to realistycznie, a nie jak przypadkowo porozrzucane obiekty.
Na tym rysunku możesz zauważyć dwie dominujące świątynie. Ta w tle, na horyzoncie równoważy pracę i pozwala uniknąć monotonnej linii terenu. Dodatkowym mistrzowskim zagraniem rysownika jest podbicie ciemną plamą kościoła z pierwszego planu. Jest ona cieniem na pierzei uliczki i nie zamazuje całkowicie elementów elewacji (okien, balkonów, gzymsów).
Rysunek nr 8 - Samotnia nad potokiem - łączenie technik
Ucząc się rysunku, warto eksperymentować z różnymi technikami. Szukać, zmieniać, badać. Każde narzędzie wymaga od Ciebie innego podejścia do pracy. Mokre techniki wyrabiają pewną, dynamiczną kreskę, ponieważ nie możesz zmazać raz postawionej linii. Dodatkowo uczą cierpliwości, szczególnie podczas cieniowania. Cienkopisem czy długopisem nie zarysujesz zbyt szybko dużej powierzchni. Trzeba to zrobić mniejszymi kreskami lub, najbardziej czasochłonnymi, kropkami.
Kursy artystyczne w szkole rysunku to idealne środowisko, aby wypróbować jak współgrają ze sobą odmienne techniki. Powyższy obraz jest wykonany cienkopisem i kredkami. Jak widzisz, rysownik przyjął największe nasycenie obu narzędzi w dolnej, centralnej części kartki. Pojawiają się tam czerń w formie cieni oraz bardziej zróżnicowane kolory. Zobacz, jak rozpuszcza się walor ku górze. Sosny subtelnie zanikają, niczym zatopione we mgle.
Rysunek nr 9 - Tajemnice katedr - jak narysować historyczne wnętrze?
Gdy słyszysz “historia sztuki“, myślisz sobie “po co mi to?” Za chwilę sprawię, że Twój wewnętrzny głos zmieni zdanie. Spójrz tylko na rysunek wnętrza gotyckiego obok. Takie korzyści płyną ze znajomości historii sztuki.
Podróżując przez dzieje, poznajesz dobre wzorce, czerpiesz inspiracje, odkrywasz fascynujące zależności.
Nie musisz być specjalistą w tej dziedzinie. Wystarczy ogólne rozeznanie. Może zafascynuje Cię konkretny temat i zaczniesz go zgłębiać?
Dla kandydatów na architekturę
W DOMINie prowadzimy profilowane lekcje rysunku, na których kompleksowo przygotujemy Cię do egzaminu na architekturę. Zdarzało się tak już w poprzednich latach, że zadaniem było narysowanie wnętrza romańskiego lub gotyckiego. Wyobraź sobie ilu uczniów ze zrezygnowaniem podeszło do tematu. Teraz na egzamin wstępny przychodzi 90% osób po kursach artystycznych.
Gotyk w klasztorze Batalha
- Gotyckie detale z opisem nie tylko dla historyków sztuki;
- mnóstwo zdjęć, które zabiorą Cię w architektoniczną podróż;
- fascynująca historia klasztoru.
Konstruowanie wnętrza gotyckiego
Sam temat rysunku wnętrza historycznego nie jest trudny, gdy zapoznasz się ze schematem pracy. Nie jest to zadanie bezpośrednio badające wyobraźnię, więc jeśli masz problem z tematami kreatywnymi, ten przypadnie Ci do gustu.
Jak każdy rysunek zaczynamy od wyznaczenia horyzontu i punktu zbiegu. Kluczowa w tym wypadku będzie perspektywa jednozbiegowa, która pozwoli lepiej oddać wnętrze i ułatwi pracę.
Bazujemy na kwadracie, z którego budujemy jedno przęsło (w pionie powstaje nam prostokąt). Za pomocą linii do punktu zbiegu odkładamy przęsło w głąb lub do nas, aby wypełnić arkusz.
Tak utworzona siatka posłuży nam do wstawienia filarów, arkad, okien i pozostałych detali.
Charakterystyczne dla rysunku wnętrza gotyckiego są sklepienia krzyżowo-żebrowe. Wzbogać pracę o zworniki, gurty, żebra jarzmowe i tarczowe, aby jak najlepiej oddać klimat średniowiecza.
Historia sztuki
Rysunek nr 10 - Wnętrze Warsaw Spire - użycie akcentu kolorystycznego
Zosia Jemioło to utalentowana graficzka po naszym kursie rysunku. Rozpiera nas duma, gdy widzimy umiejętności i niesłabnącą pasję do rysowania.
Artystka tworzy wspaniałe plakaty w unikalnym stylu, który wypracowała. Ostatnimi czasy przeważają u niej odcienie fioletu. Wcześniej jednak powstawały rysunki biało-czarne lub takowe z akcentem kolorystycznym.
Przyznam, że jeszcze nie widziałam Warsaw Spire od wewnątrz. Zosia na rysunku uchwyciła tak wiele szczegółów, że mógłby on z powodzeniem zastąpić oglądanie wnętrza.
Ciekawe podejście artystki do rzeczywistości przejawia się w jej charakterystycznej kresce. Jest ona naturalna, uwidacznia odręczność wykonywanej grafiki.
Spróbuj zinterpretować użyty akcent
Zwieńczeniem rysunku jest przez Zosię jest wyróżnienie baloników w kształcie serc kolorem czerwonym. Taki zabieg często stosuje się, żeby podkreślić znaczenie danego przedmiotu lub opowiedzieć zamierzoną historię poprzez grafikę.
Czyżby tylko jedna osoba siedząca w kawiarni otrzymała balonik? Miłość nie jest obecna wśród społeczeństwa? A może prościej: tylko ludzie siedzący przy stolikach mają rekwizyt (w tym wypadku jest to jeden mężczyzna, reszta klientów składa zamówienie przy barze). Chociaż w tle siedzi również para…
Jakie są Twoje odczucia odnośnie zastosowanego przez Zosię uwydatnienia?
Pierwsza 10 rysunków za Tobą
Podziel się w komentarzu, jeśli masz ochotę, z chęcią przeczytam Twoje refleksje😊:
- Co czujesz, patrząc na wszystkie prace?
- Która technika lub tematyka pociąga Cię najbardziej?
- Też chciałbyś, aby Twój rysunek znalazł się we wpisie?
Rysunek nr 11 - Azjatycka tradycja w Warszawie - obraz akwarelowy jak z bajki
Zachwycająca jest pozorna prostota tego rysunku. Zwróć uwagę, że tylko na dole malarz uchwycił w ujęciu perspektywicznym. Pozostałe widzimy na płasko, od frontu.
Postacie pojawiają się tylko na dachach pierwszoplanowych budynków. Tu rozgrywa się akcja. Puszczanie lampionów w ciepły letni wieczór. Z pozoru płasko przedstawiona panorama miasta tworzy klimatyczne tło dla świętujących ludzi.
Artysta wypełnił elewacje wieżowców w precyzyjny sposób. Przypatrz się subtelnym przejściom między chłodnymi barwami szkła i betonu, a ciepłą plamą, którą tworzy światło.
Tę fascynującą, przemyślaną zmienność temperatury kolorów malarz wykorzystał w całym rysunku. Na wertykalnej osi obrazu możesz dostrzec, jak stopniowo ku górze barwy stają się coraz chłodniejsze.
Czym jest perspektywa malarska?
Na przykładzie tej mistrzowskiej akwareli wyjaśnię Ci zasadę działania perspektywy malarskiej. Sięgnijmy do źródeł po sprawdzoną, encyklopedyczną wiedzę:
Poza perspektywą geom. od XVI w. stosowano inne sposoby wywoływania iluzji głębi w obrazie: perspektywę barwną, wykorzystującą zjawisko dynamiki barw, tj. złudzenie ich przybliżania lub oddalania; perspektywę powietrzną, polegającą na stopniowaniu intensywności kolorów i wyrazistości kształtów.
Na czym zatem polega owa dynamika braw? Upraszczając, jest to złudzenie, że ciepłe barwy znajdują się bliżej nas, a chłodne są oddalone.
Wróćmy do omawianego rysunku. W tle widzimy wieżowce o odcieniach niebieskiego i fioletowego oraz chłodne niebo. Dzięki temu na pierwszy plan wybijają się budynki oświetlone ciepłym kolorem.
Najchętniej wybierane kursy artystyczne
Kurs malarstwa
Odprężający, dający wiele satysfakcji i radości. Rozładujesz stres i napięcie.
Kurs rysunku
w ferie
Lekcje rysunku, po których zobaczysz szybkie efekty.
kurs na architekturę
Najskuteczniejszy w Polsce. Od 15 lat mamy 1. miejsce na egzaminie.
Rysunek nr 12 - Samotny grab - jak zakomponować arkusz?
Zmora początkujących, choć często też zaawansowanych rysowników – kompozycja. Nieważne czy rysujemy pojedynczy obiekt, czy widok na miasto, powinniśmy zwrócić uwagę na dobre ułożenie na arkuszu.
W tym rysunku mamy do czynienia z głównym elementem (grab) i dodatkowymi (liście, napisy). Poza tym kartkę wypełnia jeszcze tło oraz przyziemie drzewa.
Przypatrz się ułożeniu drzewa i pozostałym elementom.
- Pień jest odsunięty nieco w prawo, aby nie znajdował się na osi. To bardzo sprytny i trafny zabieg kompozycyjny.
- Korona drzewa na rysunku rozrasta się, tworząc domknięcie kadru od góry. Jednocześnie więcej ciemnych liści znajdziemy z lewej strony rysunku.
- Napisy stanowią centralny element, chociaż w pionie usytuowano je w 1/3 od dołu kartki.
- Od dołu kadr jest przymknięty przez przyziemie okalające napis i dociążające rysunek zieleni z prawej strony.
- Kolejne domknięcie, które możesz spostrzec tworzą liście, będące detalem na pracy.
Rysunek nr 13 - dworek polski - trochę historii architektury
STYL DWORKOWY
Jako wprowadzenie – trochę historii. W XX-leciu międzywojennym rozwinął się w Polsce tzw. styl dworkowy (inaczej zwany tradycjonalizmem/historyzmem romantyczno-narodowym). Wyniknęło to z potrzeby poszukiwania tożsamości narodowej. Stosowano go głównie w architekturze mieszkaniowej. Cechy stylu dworkowego to:
- wysoki, przysadzisty dach (zwany łamanym dachem polskim/półszczytowym)
- ganek kolumnowy;
- bielone ściany;
- czerwony dach;
- baryłkowate kolumny;
- podcienia;
- nawiązanie do pałacu z 1800r.;
- drobna architektura w zielonym otoczeniu.
Gdy już wiesz, w jakim stylu architekturę oglądasz, możesz bez problemu rozpoznać wszystkie cechy na rysunku ołówkiem. Wiedza z historii sztuki jest bardzo pomocna kandydatom na architekturę. W Poznaniu bywały egzaminy o tematach typowo historycznych np. wnętrze renesansowe z walcem itp.
Rozwiąż bezpłatny test dla kandydatów na architekturę
Chcesz sprawdzić, co jeszcze przećwiczyć przed egzaminem na architekturę oprócz samego rysunku? Pytania w teście ułożyli dla Ciebie absolwenci wydziałów architektury z całej Polski oraz prowadzący kursy rysunku. Do każdego znajdziesz rady, jak pracować nad danym zagadnieniem.
Rysunek nr 14 - Nike z Samotraki - ołówek w stylu cienkopisu
Marmurowa rzeźba grecka, którą widzisz na rysunku pochodzi z epoki hellenistycznej (II lub III w. p.n.e.) W tamtym okresie stosowano tzw. styl mokrych szat. Dzieło cechuje się przestrzennością, i dynamiką – kobieta sprawia wrażenie, jakby była w ruchu. Podobno miała być wotum za zwycięstwa Rodyjczyków nad Antiochem III Wielkim. Rzeźba jest imponujących rozmiarów – ma 2,45m wysokości. Teraz możesz ją podziwiać w paryskim Luwrze.
Drobne kreski - jak nie stracić cierpliwości?
Jeśli spojrzysz na rysunek z daleka lub w pomniejszeniu, założę się, że pomyślisz, iż wykonano go cienkopisem. Jak wiesz, w szkole rysunku stosuje się róże techniki. Ta praca powstała za pomocą ołówka, jednak użyto go w nietypowy sposób. Autor drobnymi kreskami potraktował plamę cienia. Przykład rysunku cienkopisem możesz zobaczyć tutaj oraz wracając do rysunku nr 1 z tego artykułu.
Takie cieniowanie wymaga od uczestników lekcji rysunku opanowania, cierpliwości i wytrwałości. Podczas live’a na stronie Rodziny DOMINa na fb widziałam Wojciecha Domińczaka, który tworzył cień przy pomocy drobnych punktów. Sam przyznał, że zajmuje to dużo czasu, ale jednocześnie go odpręża. W końcu to kreator mistrzów.
Też chcesz zostać mistrzem?
Nie idź do mistrza, a do jego nauczyciela! Teraz masz taką możliwość. Nasz kurs artystyczny bazuje na unikalnym programie nauki rysunku, opracowanym przez samego Wojciecha Domińczaka i jego asystentów.
Sam możesz wypróbować metodę cieniowania w ramach domowej nauki rysunku- czy to w ołówku, czy w cienkopisie i wybrać, jaki wzór nałożysz. Korzyści, jakie zyskasz poświęcając na rysunek 15 min dziennie są niesamowite!
- zwiększenie cierpliwości
- ćwiczenie uważności
- odprężenie i relaks
- czas dla siebie
- poprawa manualności
- rozwój kreatywności
Rysunek nr 15 - Porządek joński inaczej - przekrój przez świątynię
Rysowanie antycznej świątyni jako studium nie musi wcale okazać się nudnym zadaniem. Rysownik z kursu na architekturę zadbał o przemyślaną kompozycję i niesztampowe ujęcie.
Spójrz, jak układa się głowica w stosunku do świątyni. Ta poniżej sprawia wrażenie trzonu. Historyczna architektura została tu potraktowana jako baza do popisania się umiejętnościami artystycznymi. Przecież nawet budynek nie jest przedstawiony statycznie.
Dzięki temu, że w rysunku zastosowano przekrój możesz zajrzeć do wnętrza dachu, poznać budowę wnętrza świątyni. Jak widzisz jest to amfiprostylos, który składa się z :
- pronaosu – przedsionka;
- naosu – pomieszczenia na posąg;
- opistodomosu – niefunkcjonalnego portyku z tyłu.
Rysunek nr 16 - Fioletowy garbus - flamastry i światło
Aż chciałabym rzec = napisać (sic!), że jest to rysunek wykonany przy użyciu digital paintingu. Cóż za fantastyczne odwzorowanie błysku na korpusie samochodu! Czy Tobie również kojarzy się w pewien sposób z kreskówkowym ujęciem?
Artysta zadbał o podkreślenie charakteru materiału przez pozostawienie białych fragmentów. To bardzo trafny zabieg szczególnie dlatego, że rysunek wykonał flamastrami. Są one kryjącą i permanentną techniką, więc w odróżnieniu od ołówka nie mógł ukazać światła, przyciskając lżej narzędzia lub wymazując plamy.
Jako kontekst do rysunku 16. zobacz również poniższą pracę. Ciepłe szarości połączone z czernią i bielą, aby nadać wyrazistości pojazdowi. Mimo że prace wykonali dwaj różni artyści ich klimat jest zbliżony.
Uczestnicząc w kursie na architekturę w DOMINie Poznań mogłam brać udział w wielu darmowych zajęciach. Do wyboru było rysowanie m.in. samochodów. Przyznam, że akurat w tych nie brałam udziału, ale jeżeli będziesz mieć okazję, to serdecznie polecam.
Szkoła rysunku
Zostań artystą - poznaj inny wymiar życia
Czujesz blokadę przed pójściem za głosem serca? Też tak miałam… Kurs rysunku zmienił moje myślenie. Zobacz, jakie korzyści zyskasz.
Zarabiasz na pasji
Jeśli rysunek, malarstwo, grafika lub design to Twoje hobby – wykorzystaj swój potencjał.
Wstajesz kiedy chcesz
Jako artysta sam wybierasz najdogodniejsze godziny pracy. Tak, aby tworzyć, gdy masz natchnienie.
Czujesz prestiż i uznanie społeczne
Zajmując się sztuką pozostawiasz po sobie ślad. Non omnis moriar.
Podróżujesz
W celu zebrania inspiracji, poznania historii sztuki oraz odmiennych kultur.
Rysunek nr 17 - Opowiedzieć o kamienicy - inspirująca plansza architektoniczna
Chapeau bas dla Artura, który jest autorem rysunku kamienicy. To właśnie kompleksowa i czytelna wypowiedź artysty na temat architektury. Plansze na WAPW, jak nas uczono, powinny mówić same za siebie poprzez zamieszczone na nich, przemyślane grafiki. Tak jak na rysunku architektonicznym, który widzisz obok.
1. Wprowadzenie do tematu – kamienica narysowana w sąsiedztwie innych, ale ze zwróceniem uwagi na interesujący obiekt przez bogactwo detali.
2. Rozwinięcie opowieści – rysunki, prezentujące charakterystyczne fragmenty kamienicy w zbliżeniu, z dodanym delikatnie kolorem.
Zobacz, że artysta rysując poszczególne ujęcia, zastosował różne ujęcia perspektywiczne. Są one skomponowane w harmonijną całość. Tak jakby obracać budynek wokół osi kartki. Jednocześnie na detale patrzymy od innej strony niż na całą kamienicę.
Jak wygląda studiowanie architektury w Warszawie? - osobiste relacje studentów
Rysunek nr 18 - Spod portalu - głębia i plastyczność detalu
Ten rysunek portalu uskokowego wykonany techniką mokrą wzbudza we mnie pewnego rodzaju nostalgię. Czy Ty też patrząc na zacienione podniebienia łuków, czerń między czołgankami i cień w wejściu po prawej stronie czujesz klimat mrocznego średniowiecza?
Zapach długowiecznego kościoła, monumentalność architektury mająca oddać boską wielkość i skłonić społeczeństwo do wiary…
Jeśli chciałbyś sam narysować taki obiekt historyczny, to jednym z tematów w naszym kursie nauki rysunku jest właśnie portal. Ćwiczenie pozwoli Ci zdobyć solidną bazę do rysowania bardziej skomplikowanych rzeczy.
Rysunek nr 19 - Życie pod strzechą - wciągnij widza w obraz
Ostatnio odbyłam praktyki inwentaryzacyjne organizowane przez WAPW. Naszym miejscem pracy było Muzeum Rolnictwa w Ciechanowcu. Gdy zobaczyłam ten rysunek, od razu przypomniałam sobie klimat skansenu. Drewniane chatki kryte strzechą, konstrukcja zrębowa ścian, wnętrza, w których zatrzymał się czas…
Romantyczna opowieść? Z pewnością przyjeżdżając tam na wakacyjny kurs rysunku, poczujesz sielski klimat wsi podlaskiej. Najlepszym momentem praktyk było właśnie tworzenie rysunków plenerowych i smakowanie staropolskich jabłek.
Ciekawe, że w tego typu muzeum jest samowystarczalnym organizmem. Własne zbiory świeżych ziół, owoców, warzyw, z których Panie przygotowują posiłki, konie i inne zwierzęta żyjące w zagrodach. Wszystko to tworzy niesamowitą atmosferę. Jeśli mieszkasz w dużym mieście, zachęcam do wyrwania się i spędzenia tam weekendu.
Rysunek nr 20 - Ruiny ołówkiem - przestrzenność w rysunku
Jak sprawić, żeby rysunek architektoniczny dobrze wyglądał? Ten patent sprzedał mi prowadzący – o dziwo – podczas praktyk inwentaryzacyjnych.
Powiedział, aby wziąć pracę i przyjrzeć się jej z daleka, także ze zmrużonymi oczami. Podobnie podczas samego rysowania, gdy patrzysz na obiekt. To pozwoli Ci odróżnić jasne i ciemne płaszczyzny. Z nich zbudujesz wrażenie trójwymiarowej przestrzeni.
W tym rysunku Nadia zmierzyła się z ostro oświetlonym obiektem, usytuowanym w jednej części pod światło. Dzięki temu między ścianami stworzył się silny kontrast. Możesz z łatwością wyróżnić trzy główne poziomy nasycenia szarości. Zobacz, że głębia buduje się tam, gdzie styka się jasne i ciemne.
Przekroczyliśmy 20 rysunków - jak to szybko leci!
A może by tak wyzwanie rysunkowe? W DOMINie organizujemy wspólne challenge artystyczne, przez które:
- ukształtujesz nawyk regularnego rysowania
- ukończysz zaległe prace
- nawleczesz nowe koraliki umiejętności
Takim zdarzeniem jest coroczny DOMINktober oraz 40 days in a row. Po ukończeniu zadania czekają na Ciebie nagrody!
Rysunek nr 21 - Sekwencja widoków - przełamanie schematu A4
Tym razem zupełnie odmienny temat związany z nauką rysunku. Autor pokusił się w szkicu cienkopisem o nietypowe zakomponowanie arkusza.
Zobacz, jak dużo wnosi taki zabieg. Narysowanie tych samych ujęć na osobnych kartkach nie wzbudziłoby w Tobie podobnych emocji.
Zastosowanie ramek kompozycyjnych otwiera głowę artyście. Możesz spróbować sam! Zamiast używać standardowych wymiarów – pokuś się o panoramiczne ujęcie lub wydłużone w pionie. A co jeśli rysunek ołówkiem umieścisz w kole lub trójkącie?
Podobne podejście do rysunku architektonicznego miałam okazję obserwować podczas praktyk inwentaryzacyjnych na WAPW. Ania, wykonując mistrzowskie plenerki, szkicowała w panoramicznych kadrach, mimo posiadana typowych formatów. Któż powiedział, że kartka musi zostać wypełniona w całości?
Rysunek nr 22 - Wiadukt w deszczu akwarelą - czego nie uchwycisz na zdjęciu
Krople na obiektywie…
A może dobór odpowiedniej techniki malarskiej? Kurs akwareli obudzi w Tobie nie tylko umiejętność dopasowywania kolorów. Pozwoli Ci odkryć możliwości narzędzi rysunkowych, o których nie miałeś pojęcia.
Spójrz na budynek w tle. Wygląda na oświetlony delikatnym blaskiem słońca. Niczym obraz nadziei wyłania się spod ciężkiego wiaduktu. Malarz mistrzowsko użył rozmycia, żeby do pokazać różnicę planów. Na zdjęciu nie miałoby to tak subtelnego wyglądu.
Rysunek nr 23 - Niczym dworek z "Pana Tadeusza" - ogród akwarelą
Subtelna, wodna technika przebije nawet najnowocześniejszą – digital painting. Zgodzisz się ze mną, że klimat pierwszoplanowej zieleni buduje sielankową scenę z poematu Mickiewicza.
U narodowego wieszcza przyroda miała symboliczny wymiar. Bogate i barwne opisy roślinności, która nabiera cech ludzkich i jednocześnie towarzyszy człowiekowi na każdym kroku… Wydawać by się mogło, że nie istnieje piękniejsze miejsce na Ziemi niż kochane Soplicowo.
- Autor rysunku to artysta o głębokiej wrażliwości na naturę. Spójrz, jak oddziela i odróżnia poszczególne rodzaje roślin:
- zgrupował je w konkretnych miejscach
- nadał cech charakterystycznych przez użycie odpowiednich barw
- zastosował zróżnicowane sposoby nakładania akwareli
- zbudował za pomocą zieleni wieloplanową scenerię.
Tak jak na kursie malarstwa, możesz wyróżnić ciepłą oraz zimną zieleń. Chłodniejsza pokrywa prawą część obrazu, na której układa się cień. Oświetlona trawa i bluszcz na chatce z lewej strony otrzymały pogodne odcienie.
Woda vs zieleń
Tym co wspaniale maluje się akwarelą, są wszelkie odbijające i lśniące powierzchnie. Tu jest idealny przykład oczka ogrodowego o bardzo bogatej kolorystyce.
Spójrz na gradient przechodzący od sjeny aż do ponurego błękitu. Nie są to intensywne kolory, lecz wyróżniają się na tle otaczającej zieleni. Ten zabieg pomógł malarzowi uniknąć monotonii.
Wskazówka
Malując obraz, najlepiej ograniczyć się do kilku farb i to z nich budować gamę kolejnych odcieni. Dzięki temu praca będzie jednolita pod względem oświetlenia, tak jak naturalnie widzimy. Ponadto zbyt duża różnorodność kolorów może utrudnić Ci mieszanie, co prowadzi do powstania brązowoburych plam.
Rysunek nr 24 - Sztuka na ratunek przyrodzie - mural z życiem
Dość nietypowo, bo to nie kolejny rysunek od podstaw na tradycyjnym formacie. Mural znajduje się przy ul. Koński Jar 3 na warszawskim Ursynowie. Jest to jedna ze zwycięskich prac w ramach projektu “Ptasie mieszkanie na pustej ścianie” z 2016 r.
“Rezerwat” powstał aby zapewnić miejsca do życia ptasim rodzinom, które zostały zagrożone przez ocieplanie budynków. Ornitolodzy zaprojektowali budki lęgowe dla jerzyków. Zawisną one w namalowanej koronie drzewa.
Intrygująca jest także historia zapisana w naściennym malowidle. Wygląda być może jak rysunek dla dzieci, lecz wymownie oddaje sens połączenia człowieka z naturą. Zaczyna się od nasionka (tu przypomina mi się baśń o Jasiu i magicznej fasoli 😅), z którego wyrasta masywne drzewo. Jego korona jest regularna i, w opozycji do pozostałych elementów, czysto-biała.
Powrót do dzieciństwa
Korzenie drzewa oplatają typowe ursynowskie bloki ginące w masywie naturalnej tkanki. Czy to jest uścisk miłości, symbiotyczna relacja, czy raczej walka o przestrzeń?
Rysunek nr 25 - Oblicza romanizmu - architektura od podszewki
Studiowanie architektury zaczyna się już na lekcjach rysunku ołówkiem. O przygotowaniu studentów przez szkoły rysunku czy innego typu kursy artystyczne znany architekt pisał jako o niezbędnym wręcz etapie na drodze kształcenia.
Podczas kursów rysunku uczysz się nie tylko manualnej sprawności. Zdobywasz wiedzę z historii architektury, poznajesz ikoniczne budynki. A co najważniejsze – zapamiętujesz je poprzez zrozumienie ich budowy.
Patrząc na powyższy rysunek, nie mam wątpliwości, że autor dogłębnie przeanalizował styl romański. Na planszy pojawiły się przecież:
- typowa świątynia romańska z charakterystyczną addycyjnością brył
- mniejsza forma architektoniczna – rotunda
- portale uskokowe
- detale romańskie m.in. kapitel z nasadnikiem, baza z charakterystycznymi żabkami
Rysunek nr 26 - Powstańcze nastroje - plakat patriotyczny
Czuję głęboki podziw dla artysty, który wykonał ten rysunek. Kompozycja sceny z oddzielnych kawałków jest wymagającym zadaniem. Każdy element, w tym wypadku postać, opowiada własną, znaczącą historię. Ale w ostatecznym odbiorze te przeżycia się sumują i wybrzmiewają dobitnie. Nie ma między nimi konfliktu i zabiegania o oddzielną uwagę.
Zauważ też mistrzostwo artysty w użyciu czerni i bieli. Praktycznie bez tonów pośrednich. Jest to genialne granie krawędziami i relacjami pomiędzy płaszczyznami. Czarne na białym i białe na czarnym – paradoksalnie tak prosto brzmi, a jak ogranicza.
Rysunek nr 27 - Zamek królewski nocą - gdy oświetlenie staje się nietypowe
Miasto w nocy staje się zupełnie innym miejscem. Architektura wtedy oświetlona nietypowo, bo od dołu ukazuje nowe oblicze. Na tym rysunku możesz dostrzec wyłaniającą się z ciemności wieżę, która ostro odcina się od otoczenia.
Przeciwnie artysta potraktował latarnie uliczne i posadzkę. Użył rozedrganej kreski, która mogłaby sugerować deszczowy klimat. Wydaje mi się jednak, że ciepło bijące od światła oddala skojarzenia z wilgocią.
Odbicia na posadzce, niczym malarskie smugi dodatkowo rozświetlają rysunek. Wygląda na to, że zajmują one nawet większą część pracy niż same latarnie. Zatem paradoksalnie, większą korzyść przynoszą złudzenia świateł, a nie ich właściwa postać.
Rysunek nr 28 - Przełamanie współczesnej konwencji -odręczna plansza architektoniczna
Kiedyś było to nie do pomyślenia… Składanie planszy na studiach architektonicznych w programie komputerowym? Przecież wszystko żmudnie kreśliło się rapidografem na desce.
Czyżby to oznaczało, że żyjemy w luksusowych czasach? Bynajmniej nie zaprzeczę, ale stuprocentowa zgoda także nie byłaby tu na miejscu.
Mamy większe możliwości WYBORU narzędzi, co za tym idzie – musimy znaleźć takie, które będzie nam bliskie, dopasowane do konwencji projektu i ostatecznie ekonomiczne.
Czasem nawet trudno wybrać układ i styl planszy projektu. Tu widzisz zestawienie odręcznej pracy i komputerowych renderów. Gdybyś miał wybrać, jaką techniką posłużyłbyś się do stworzenia planszy?
Rysunek nr 28 - Tajga oczami wędrowca - sepia i szarości
Czy rysunki mogą przenosić w inny świat? Jak widzisz na obrazie obok kulisowa perspektywa i połączenie dwóch technik tworzy magiczne efekty.
Rozpływająca się akwarela, której rezultatu nie przewidzisz jest tu w opozycji do zdecydowanie spodziewanego wyniku, jaki daje działanie cienkopisem i flamastrami. Można by się zastanowić czy te dwie odmienne gamy kolorystyczne grają ze sobą. W przypadku tej pracy artysta uzyskał dzięki nim trzymającą w napięciu dramaturgię.
Rysunek nr 28 - Osada nad Uralem - budowanie planowości flamastrami
Pamiętam ten temat z próbnych egzaminów na architekturę. W DOMINie Poznań, nazywały się one EZLU.
Niestety, kiedy przerabiałam to zadanie pracownia była zamknięta przez pandemię. Pozostawało łączenie się online z prowadzącymi, którzy dzielnie przyjmowali wszelkie pytania, nawet o właściwe referencje. Zdjęć, na których mogłabym się oprzeć w swoim rysunku szukałam na Pintereście. Polecam, jest ich tam mnóstwo.
Nauka rysowania z pomocą materiałów to świetny sposób, żeby wypracować w swojej głowie bazę pomysłów na następne prace. Później, siadając do rysunku z pamięci, odtworzysz zapamiętane referencje. Oczywiście z wprowadzeniem potrzebnych modyfikacji.
Rysunek nr 29 - Warszawski Vitkac ołówkiem - fascynujące odbicia w szkle
Nigdy wcześniej nie widziałam podobnego rysunku ołówkiem! Sposób, w jaki artysta nałożył szraf jest wspaniały. Jednocześnie sprawia wrażenie gładkiej powierzchni i faktury metalu. Nie widzę natomiast zdecydowanych pociągnięć ołówka, tylko plamy, które nie są idealnie gładkie. Nie uzyskasz ich, rozcierając grafit palcem lub ściereczką.
Zobacz, że ciekawy układ okien w budynku pozwala na grę odbiciami. Żeby szyba była wiarygodną taflą szkła na rysunku, refleksy mogą być dość dokładne. To znaczy, że rysujesz praktycznie widok sprzed płaszczyzny, ale za pomocą plamy, rozpuszczając obraz ku dołowi.
Czasem dodajemy widoczne za oknem wnętrze. Najdokładniej wtedy, gdy jest oświetlone. Odbicia są wówczas prawie niedostrzegalne. W tym przypadku mamy odwrotną sytuację, choć artysta w ogóle pominął środek. Może to wynikać z właściwości szkła użytego w domu handlowym.
Rysunek nr 30 - Zamek królowej śniegu - przygotuj się do egzaminów
Z tym tematem nie ma żartów. A brzmiał tak niewinnie. Nikt podczas maratonu przed egzaminami na architekturę nie spodziewał się, że przerobione zadania okażą się niewiarygodnie pomocne. Ci, którzy akurat tego dnia (a był to ostatni temat kursu na architekturę) opuścili kurs rysunku, mogli jedynie przeboleć stratę. A jednak, brzmi lekcja na przyszłość:
W DOMINIE naprawdę wiedzą, jak najskuteczniej podejść do kandydata i rzetelnie go przygotować.
Kompleksowy poradnik: Jak dostać się na architekturę?
Znajdziesz tu:
- zasady rekrutacji na WAPW
- PROTIPY dotyczące egzaminu
- co trzeba zdawać na maturze
- przykładowe tematy egzaminów na architekturę z rozwiązaniami
- linki do kolejnych, wartych Twojej uwagi wpisów
Zamek Królowej Śniegu – co to w ogóle ma być? Jakiś żart? Zabawa w rysunek dla dzieci?
A widzisz. Komisja chce sprawdzić Twoją wyobraźnię i umiejętność prezentowania idei w krótkim czasie. Dlatego technika, którą wybierzesz do rysunku ma również istotne znaczenie. Tu artysta użył flamastrów, dzięki którym szybko wypełnił duży arkusz.
BESTSELLER DLA DZIECI - Kurs rysunku ONLINE - Jak narysować bociana?
Okrągła 30 - TWÓJ BAGAŻ INSPIRACJI STOPNIOWO ROŚNIE
To bardzo istotne, abyś dbał o swoją artystyczną duszę. Tak, aby mieć w głowie świeżość i wenę twórczą.
Dlatego na stronie codziennej Szkoły Rysunku DOMIN znajdziesz:
- przydatne materiały
- dające do myślenia cytaty
- ciekawe przykłady
- +10 punktów do wiedzy rysunkowej
Rysunek nr 31 - Dzwonnica ze śniegu - różne kolory bieli
Słyszałam kiedyś, że Inuici mają różne określenia na konkretne odmiany śniegu. Jak się okazuje, nie jest to nic nadzwyczajnego, szczególnie w ich klimacie, gdzie to codzienne zjawisko faktycznie przyjmuje różne postaci.
Warto nadmienić, że posługując się językiem polskim, wcale nie jesteśmy gorsi. Dr hab. Joanna Szadura, etnolingwistka i badaczka języka w swoim artykule pt. “Sposoby nazywania przedmiotu jako narzędzie profilowania jego wyobrażenia bazowego. Na przykładzie polskich nazw śniegu.” wymienia wiele nazw określających odmiany białego puchu, pisząc również o słowach, które znajdziemy w dialektach i gwarach.
Ciekawostki - jak nazywamy poszczególne rodzaje śniegu?
Wygląda na to, że na spadający właśnie śnieg możemy powiedzieć:
- płatki, krupa, puch
Gdy opad przybierze postać pokrywy śnieżnej, wówczas mamy do czynienia z:
- firnem, gipsem, lepą, boraksem, sztruksem.
Natomiast wśród polskich gwar i dialektów przewijają się formy oznaczające śnieg, chociażby takie jak:
- mąknisko, piarzëdło – drobny, suchy i sypki;
- pióra, fledry, chochoły, baby – padający w formie lepkich płatów;
- mrozicha – twardy i zlodowaciały;
- macz, mokrawa – mokry, rozpryskujący się, śnieg z deszczem;
- chlapa, cap – mokry i topniejący;
- przypirsek – pierwszy śnieg.
Magia rysunku - która biel jest jaka?
Malując śnieg, posługujemy się innym środkiem wyrazu niż słowem. Nakładanie bieli, kiedyś może kojarzone z pozostawieniem pustej kartki, podczas malowania to fascynująca przygoda. Popatrz, jak nasz mistrz akwareli, Grzegorz Wróbel podszedł do tematu. Wyróżnił cztery charakterystyczne warianty białego, idąc od najdalej położonych:
- obłoki - tu przenika się błękit, fiolet i szarość wraz z ciepłą żółcią odbitą od blasku słońca
- dzwonnica - tynkowana powierzchnia budynku pokryta jest cieniami, które Grzegorz wydobył bardziej stonowanymi barwami. Do szarości dodał odrobinkę błękitu i żółci.
- pas puchu z architekturą drewnianą - to jeden z moich ulubionych odcieni w tej akwareli. Czysta, chłodna i lodowa barwa nasypu przywodzi mi na myśli "Królową śniegu". Tutaj fiolet i błękity nie zostały przybrudzone szarością aż tak.
- ubity śnieg na pierwszym planie - kusi, żeby posłużyć się twierdzeniem, iż tu właśnie zaczyna się zabawa. Już pal licho te błękitno-szare pasy. Jakim fascynującym zjawiskiem jest cukierkowy róż, dzięki któremu artysta utworzył klamrę kompozycyjną. Od góry ramę przymyka iskrząca się żółcień, a od dołu słodka karmina
Rysunek nr 32 - Gwar miasta a wytchnienie w naturze - przenikanie się tematów w akwareli
Ten rysunek wydaje mi się mroczny i głośno wykrzykujący ideę, którą odbieram. Jego dolna część jest ponura, rozedrgana. Malarz zamazał partery budynków, nie dając możliwości wglądu w głąb. Wyglądają przez to jak pochłaniające przestrzenie kosmiczne, na kształt mgławic, czarnych dziur. Na ich tle kotłuje się gwar miejskiego życia.
Ustawione w szeregu samochody jakby schematycznie podążają za sobą, zostawiając na ulicy krwawy ślad. W tej konwencji utrzymane są także znaki zakazu wjazdu powstrzymujące korowody przed dalszym ruchem. Nawet ludzie wydają się płynąć omamieni nieczystościami zawieszonymi w powietrzu.
Dwie grupy samochodów łączy diagonalnie biały pas. Sprawiają one wrażenie odbicie lustrzanego. Wstęga na ziemi ma charakter mostu. To znaczenie w rysunku podbił flegmatyczny spacerowicz, który wydaje się podążać w odmętach kosmicznej otchłani na ostatnim, dającym nadzieję ogonie komety.
Trochę nadziei spływającej z góry
Od góry wydaje się jakby po cichu wkradająca się natura chciała wyleczyć aglomerację. Oświetlone popołudniowym światłem słonecznym niczym podczas golden hour, budynki okazują się czyste, bardziej wyraziste. Snop światła odkrywa tkwiące w nich detale. Rzucane cienie własne są długie, a pod ich pierzyną możemy dostrzec kryjące się elementy architektury.
Barwa nieba, jakby w opozycji do burego smogu emanuje lekkością i świeżością. Artysta wyprowadził ją od ciepłordzawego odcienia, aż po delikatny, chłodny błękit. W tej przestrzeni artystami są ptaki. Przeciwnie do ludzkiego chodu, ich ruch jawi się jako lekki, filigranowy i energiczny. Mają w sobie tyle życia!
Wspólna symfonia kontrastowych obrazów w rysunku
Malarz mimo dużego kontrastu w treściach obu części obrazu akwarelowego stworzył płynne połączenie obu części. Zrobił to, rozpuszczając barwę jednej części i wprowadzając ją subtelnie do drugiej. Dzięki temu obie partie są we wspólnocie oddając sobie nawzajem części siebie.
Rysunek nr 33 - Krwista dama w ogrodzie - gra trzech barw
Sztamborska, która jest autorką tego wspaniałego obrazu akrylowego zdecydowała się na czytelny zabieg kolorystyczny. Wzięła na warsztat czerwień, zieleń i błękit, zachowując ich czystość, świeżość, jednocześnie bawiąc się światłem, które zmienia ich odcienie.
Gdy przyjrzysz się uważnie, dostrzeżesz, że artystka nie weszła w szczegóły, jeśli chodzi o otoczenie modelki. Przypatrz się liściom. Są to nieregularne plamy, stworzone przez swobodne pacnięcia pędzla. Mimo to sprawiają wrażenie wyraźnych i precyzyjnych kształtów.
Jakie skojarzenia budzi znaczenie barw?
Praca w całości emanuje chłodem i surowością. To odczucie budzi we mnie nie tylko odcień każdego z kolorów, ale także ich uporządkowanie. Barwy praktycznie nie mieszają się ze sobą, każda ma swoje określone miejsce:
- czerwień – centralna i najostrzejsza. Energetyzuje, wnosi ciepło. Symbol miłości, zmysłowości, ale też krwi, cierpienia. W tym rysunku wybija się jako soczysty, kontrastujący odcień, grając pierwsze skrzypce wobec uspokajających barw otoczenia.
- zieleń – ogarnia wokół scenę, niedomkniętym okręgiem, zostawiając przestrzeń dla wchodzącego murem błękitu. Jako symbol nadziei, będąc tłem, staje się oparciem, kojącą poduszką. Natomiast w postaci ramy tworzy bezpieczną granicę, chroniącą od zewnętrznych bodźców, jednocześnie uchylając furtkę na poznanie otoczenia.
- błękit – powiew chłodu. Barwa spokoju, odprężenia. Jako kolor nieba staje się symbolem trwania, stałości i wierności. Będąc natomiast barwą wody i oddali daje wrażenie niematerialnego, duchowego, tworząc atmosferę kontemplacji. Symbolizuje też wieczność i nieskończoność. Tu w roli muru-marmuru jest oparciem dla zamyślonej postaci, a jednocześnie przebijającym się przez zieloną ramę bytem nie z tego świata, który wnosi fragment obcego otoczenia.
Wpływ, integracja, przenikanie
Zdecydowanie stwierdziłam, że każda barwa to oddzielny, niezależny fragment rysunku. Jest tu jednak wyjątek, jak to w sztuce często się zadziewa. Błękit wraz z zielenią, pochodzące z innych światów, tutaj w pewnym momencie wchodzą w nienachalną interakcję. Dzięki niej barwy mieszają się ze sobą, tworząc nowe odcienie. To jakby w rysunku przenikały i łączyły się dwa światy.
Rysunek nr 34 - Rozżarzony wieżowiec - świetlista wieczorna akwarela
Na pierwszy rzut oka miałam wrażenie, że w stronę warszawskiego drapacza chmur leci jakiś kosmiczny twór, niczym meteor chcący ukrócić jego trwanie. Ognista poświata budzi skojarzenia z niebezpieczeństwem nie tylko przez porównanie do ciała niebieskiego. Wydaje się również nawiązywać do niekontrolowanego ognia.
Grzegorz Wróbel, prowadzący kursy akwareli, w symbolicznym przedstawieniu sygnalizacji świetlnej zawarł przerażające przesłanie. Wieczorne miasto, które wciąż pędzi i nie ma zamiaru dostosować się do naturalnego rytmu dobowego czeka niechybna zagłada.
Zupełnie czymś innym jest życie na wsi, które kojarzy się z większym zaufaniem i oddaniem przyrodzie. W dużym mieście zaciera się granica pomiędzy nocą i dniem. Gwar, hałas pozornie ucicha, lecz dalej słychać przejeżdżające samochody. Sztuczne oświetlenie pozwala działać o dowolnej porze, bez zważania na ludzką potrzebę snu i regeneracji.
Fascynują Cię tematy miejskie? Rozpocznij najnowszy kurs rysunku!
Na nowoczesnej platformie OLADO znajdziesz lekcje rysunku online z dożywotnim dostępem. W korzystnej cenie wybierasz interesujący Cię szczegółowy temat spośród szerokiej oferty. Z pewnością znajdziesz dział dla siebie!
Czy z tego powodu nie zapętlimy się w niebezpieczeństwo ciągłej pracy? Chcąc mieć więcej i więcej, robić lepiej i lepiej, żyć pełniej i pełniej… Choć w czym tak naprawdę objawia się pełnia życia? Dla każdego, oczywiście będzie indywidualną kwestią. Gdy pochłonie Cię gwar miasta, ani się obejrzysz jak szybko mija dzień za dniem.
Klimat akwareli wymownie oddaje tę prawdę:
- szkło, beton i inne sztuczne tworzywa;
- wiele mdłych, gryzących się i zabiegających o względy kolorów;
- hałaśliwe samochody to pędzące, to tkwiące w ślamazarnym korku, który paradoksalnie powoduje przyspieszenie płynącej krwi w żyłach.
Nie jest to przestrzeń dająca człowiekowi szanse na długie życie w zdrowiu. Duże miasta wprawdzie mają swoich zwolenników, aczkolwiek wydaje mi się, że nawet najzagorzalsi amatorzy takiej przestrzeni potrzebują czasem kontaktu z przyrodą.
Rysunek nr 35 - Rozrzeźbiona willa miejska - niezwykła precyzja w użyciu ołówka
Cezary, będący autorem kolejnego rysunku zasługującego na wyróżnienie w niebywały sposób przedstawił willę. Budynek oraz jego otoczenie są szczegółowo naszkicowane z zachowaniem drobnych detali. Zwróć uwagę na rodzaje dachów. Naczółkowy, dwuspadowy, kopertowy… Jak wiele dzieje się na ich zmiennej powierzchni!
Budowlę urozmaica także taras z przysadzistą barierką i orientalizujący wykusz. Okna mają różne zakończenia w zależności od kompozycji ściany. W zestawieniu z sąsiadującymi obiektami, ten wyróżnia się niesamowicie, co mogło być pretekstem do uwiecznienia go na rysunku.
Posługując się ołówkiem, Cezary skupił się na podkreśleniu detali i ornamentów pierwszoplanowego gmachu. Pokusił się nawet o dodanie zawijanego, żeliwnego wykończenia ogrodzenia. Artysta uwydatnił załamania ścian subtelnym, gładkim światłocieniem.
Otoczenie narysował w kontraście do głównej willi, żeby obraz nie okazał się dla widza przytłaczający szczegółowością. Zobacz, że na korony drzew składają się podobnie prowadzone plamy o zróżnicowanym nasyceniu. Tuż za zielenią, budynki w tle to tylko ich sylwety. Niczym widma wypełniają przestrzeń, aby osadzić główny obiekt w kontekście.
Czujesz się zmotywowany i zainspirowany do tworzenia?
Jeśli ten artykuł rozpalił w Tobie żar i wzbudził chęć do rysowania, będę wdzięczna, gdy podzielisz się przemyśleniami w komentarzu😊
Możesz też udostępnić wpis na swojej stronie/blogu/facebooku i pomóc w poszukiwaniach innym artystom.
Dziękuję!
Czas na spełnienie marzeń!
Co Cię blokuje przed rozwijaniem pasji?
Więcej czasu niż masz teraz, mieć nie będziesz. Ba… on wciąż ubywa.
Zastanów się, ile razy odwlekałeś rozpoczęcie kursu rysunku. Bo znajomi, bo praca, bo siły…
Nie będzie odpowiedniejszego momentu!
